Seni görürdüm sevdalým,
Þehre bakan penceredeydi tebessümün,
Perdelerinde dantel,
Rüzgar alýrdý saçlarýný,
Seni hep düþünürdüm,
Böyle geçerdi saatleri ömrümün,
Oturup bir sessizliðin kalbine,
Þiirler yazardým sana,
Öperdim uykuya dalan gözlerinden,
Ve güller býrakýrdým ellerine yüreðimden,
Dudaklarýnda karanfillerin daðýlýþýna,
Kendimi verirdim gecelerden,
Baktýkça uzaklara anlaþýlmazdý,
Martýlar ne kadarda büyüktü yakýndan,
Denizler ne kadar sakin,
Bulutlar bembeyaz gecenin avcunda,
Þehir ne kadar suskun,
Ve ben özlerdim seni durmadan,
Beklerdim düþ mavisi sevdalardan,
Gecelerce bu sessizlik,
Bilsen nasýlda çekip götürürdü beni uykulardan,
Sabahlar puslu bir yalnýzlýk,
Acýlarým doðuruyor beni hasrete,
Bu þehir kaldýrýyor beni kaldýrýmlardan,
Bilsen nasýlda alevleniyor yokluðuna yangýnlarým,
Yaðmurla gelen bütün sabahlardan,
Oysa sevdiðim,
Deðiþen nedir,ne deðildir aþktan,
Nedir bizi gecelerce tutsak eden uzaklýktan,
Ve bu sonsuzluktan,
Nedir sevdalým,
Ne deðildir aþkýný bana zamansýzca hatýrlatan,
Gece deðil,
Gündüz deðil,
Senelerce uykusuz býrakan.....