Asena, hayatýnýn en büyük macerasýna hazýrlanýyordu. Babasý Akýn, ünlü bir arkeolog ve Atlantis uzmanýydý. Yýllardýr kayýp þehri bulmak için çalýþýyordu. Sonunda, Atlantik Okyanusu'nda bir yerde Atlantis'in kalýntýlarýný tespit ettiðini iddia eden bir ipucu bulmuþtu. Asena da babasýna eþlik etmek için okulunu býrakmýþtý.

Asena, babasýnýn yanýnda çalýþmaktan çok mutluydu. Onun gibi cesur, zeki ve meraklýydý. Atlantis hakkýnda her þeyi bilmek istiyordu. Babasý ona, Atlantis'in eski bir Türk uygarlýðý olduðunu, tanrýlarla baðlantýlý olduðunu ve ileri teknolojiye sahip olduðunu anlatmýþtý. Asena, bunlarýn doðru olup olmadýðýný görmek için sabýrsýzlanýyordu.

Babasýyla birlikte bir denizaltýna binip okyanusun derinliklerine indiler. Radarlarýna göre, Atlantis'in kalýntýlarýna yaklaþýyorlardý. Asena, denizaltýnýn pencerelerinden dýþarý baktýðýnda gözlerine inanamadý. Karþýsýnda devasa bir piramit görüyordu. Piramit, kristallerle kaplýydý ve ýþýk saçýyordu. Asena, bunun Atlantis'in merkezi olduðunu anladý.

Babasý heyecanla denizaltýný piramidin yanýna yanaþtýrdý ve Asena'ya dýþarý çýkma talimatý verdi. Asena, dalýþ kýyafetini giyip suya atladý. Babasý da onu takip etti. Piramidin giriþine doðru yüzdüler. Giriþte büyük bir kapý vardý. Kapýnýn üzerinde eski Türkçe yazýlý semboller görüyorlardý.

Babasý sembolleri okumaya çalýþtý:

- Burasý Atlantis'in kalbi, Büyük Piramit'tir.
- Burada tanrýlara ait sýrlar saklanmaktadýr.
- Buraya girmek isteyenler, tanrýlara saygýlý olmalý ve onlarýn testlerini geçmelidir.
- Yoksa lanetlenip sonsuza dek burada kalacaklardýr.

Asena, bu uyarýlara aldýrýþ etmedi. Babasýyla birlikte kapýnýn açýlmasýný bekledi. Kapýnýn açýlmasý için bir anahtar ya da bir düðme aradýlar ama bulamadýlar. Sonra Asena, kapýnýn yanýndaki duvarda küçük bir delik fark etti. Deliðin içine baktýðýnda, içinde bir tüy olduðunu gördü.

Asena, babasýna seslendi:

- Baba, burada bir tüy var!
- Bir tüy mü? Nerede?
- Þurada, duvardaki delikte.
- Bana ver bakayým.

Asena, tüyü çekip babasýna uzattý. Babasý tüyü inceledi:

- Bu Ma'at'ýn tüyü! Mýsýr mitolojisinde adaletin sembolü olan tanrýça!
- Ma'at mý? O da ne alaka?
- Bilmiyorum ama belki de bu tüy kapýnýn anahtarýdýr.

Babasý tüyü kapýnýn üzerindeki sembollere dokundurdu. Birden kapý açýldý ve içeriden ýþýk dalgalarý çýktý. Babasý ve Asena, þaþkýnlýkla içeri girdiler. Piramidin içi, muhteþem bir manzara sunuyordu. Duvarlar, tavan ve zemin kristallerle kaplýydý. Kristaller, renkli ýþýklar yansýtýyordu. Piramidin ortasýnda ise dev bir kristal küre vardý. Küre, sürekli dönüyor ve titreþiyordu.

Asena, büyülenmiþ gibi küreye yaklaþtý. Kürenin içinde, farklý boyutlara ait görüntüler akýyordu. Asena, bunlarýn Atlantis'in sýrlarý olduðunu anladý. Babasý da onun yanýna geldi ve küreye dokunmaya çalýþtý. Ancak küre, dokunulduðunda elektrik çarptý.

Babasý geri çekildi ve baðýrdý:

- Ahh! Bu küre canlý!
- Ne demek canlý?
- Evet, canlý. Bir tür enerji varlýðý. Ve bizi burada istemiyor.
- Neden?
- Belki de bizi yabancý olarak görüyor. Ya da bizi test etmek istiyor.
- Test etmek mi? Nasýl yani?
- Hatýrla, kapýnýn üzerinde yazanlarý. Tanrýlara saygýlý olmalý ve onlarýn testlerini geçmeliyiz.
- Peki, bu testler neler?
- Bilmiyorum ama sanýrým çok zor olacak.

Babasý ve Asena, küreye bakarken birden piramidin sarsýldýðýný hissettiler. Duvarlardan su sýzdýðýný gördüler. Babasý endiþelendi:

- Oh, hayýr! Piramit çöküyor!
- Ne yapacaðýz?
- Hemen buradan çýkmalýyýz!
- Ama küreyi almadan mý?
- Evet, almadan. Zaten alamayýz ki. Bu küre bize ait deðil.
- Ama babacýðým, bunun için yýllarca çalýþtýn!
- Biliyorum ama hayatýmýz daha önemli. Gel, hemen denizaltýna dönelim!

Babasý ve Asena, piramitten çýkýp denizaltýna doðru yüzmeye baþladýlar. Arkalarýndan su dalgalarý geliyordu. Piramit tamamen yýkýlýyordu. Babasý ve Asena, son anda denizaltýna ulaþtýlar ve içeri girdiler.

Denizaltýnýn pencerelerinden dýþarý baktýklarýnda, piramidin tamamen sulara gömüldüðünü gördüler. Küre ise son bir kez parladý ve kayboldu.

Asena, babasýna sarýldý:

- Oh, babacýðým! Çok korktum!
- Ben de kýzým, ben de.
- Atlantis'i bulduk ama kaybettik!
- Evet ama en azýndan hayattayýz.
- Doðru ya. Belki de bu tanrýlarýn bize verdiði bir ders.
- Belki de öyle.
- Peki, þimdi ne yapacaðýz?
- Þimdi eve döneceðiz. Ve Atlantis'i unutacaðýz.
- Unutabilir miyiz?
- Hayýr, asla unutmayacaðýz.

Babasý ve Asena, denizaltýný çalýþtýrýp okyanusun yüzeyine çýktýlar. Arkalarýnda Atlantis'in sýrrýný býrakarak yeni bir hayata doðru yol aldýlar.