Bir doktor, diplomasýný hak ettikten sonra kendi pozisyonunda iþe baþlar. Bunda anormal bir durum yoktur. Kimse Týp Fakültesini bitirmiþ bir hekime sen önce bir hastane ortamýnýn tozunu yut, git ameliyathanede geri hizmetlerde çalýþ, hasta muayene edemezsin hemen, demez, diyemez. Diplomaný býrak saðlýk kuruluþuna, sana 600 TL verelim gibi saçma tekliflerde de bulunmazlar. Asgari ücret asla teklif etmezler. Doðrusu da zaten hekimin hak ettiði þekilde çalýþmasýdýr.

Gelelim öðretmenlerimize. Dur öyle hemen sýnýfa girip, öðrencilere ders anlatýr mý bir öðretmen. Önce tebeþir tozunu iyice yut, eskiler bunu çok yaptý. Sonra sýralarý temizle. Daha yeni öðretmen olmuþsun bir köþede ders dinle. Ders, araç, gereçlerini sýnýfa getir, götür. Ya da "Ver diplomaný okula cüzi bir bedel karþýlýðýnda", diyemez, dememeli de zaten.

Bunu bir avukat için de sizler kolayca yazabilirsiniz benim yerime ama yormayým kimseyi. Önce adli dosyalarý taþý, evraklarý düzenle. Öyle var mý hemen hukuk bürolarýnda çalýþmak, davalara girmek. Elbette ki olmaz, mantýða, iþ hukukuna aykýrý. Bu gençler koskoca Hukuk Fakültesini bitirmiþler.

Gelgelelim Ýnþaat Mühendislerine. Matematik, fizik aðýrlýklý, kazanýlmasý ve okunmasý o kadar kolay olmayan bir bölümü teorik ve uygulamalý olarak bitiriyorlar, yapýlar için imza yetkisi alýyorlar, Rektör imzalý diplomalarý var fakat Üniversitelerin 4 yýllýk Ýnþaat Mühendisliði Fakültesini baþarýyla bitiren Ýnþaat Mühendisleri üzgünüm bunu yazarken ama iþsizler. Akýl alýr gibi deðil.

Ýlk baþta þantiyelere baþvuruyorlar. Muhatap olduklarý kiþiler çoðunlukla müteahhidler. Onlar da genelde mühendise ihtiyaçlarý olmadýklarýný söylüyorlar. Olanlar ise "diplomaný býrak,sen gelme" diyorlar. Allah korusun bir deprem olsa ya da bir inþaat iþçimiz vazife esnasýnda kaza geçirse ya da daha kötüsü olursa bu gençlerin daha meslek hayatýna baþlamadan bitmez mi meslek hayalleri?

Eþ, dost, sokaktaki insan, "Girsin bir markette çalýþsýn" deyiverir kolayca. Elbette her iþ kutsaldýr ama herkes haklý olarak kafa yorduðu, hayalleri uðruna gece, gündüz emek verdiði kendi branþýnda ekmek parasýný kazanmak ister.

Þirket baþvurularýnda, bir inþaat mühendisini vasýfsýz iþçi gibi görüp "Önce þantiyelerin tozunu yut, kolay mý masa baþýnda çalýþmak" diyenlere ne demeli?

Merkezi Kahramanmaraþ olan ve toplam 10 ilimizi yerle bir eden deprem, bu anlattýðým gerçeklerin acý bir tokadýdýr. Denetimsiz yapýlar sevgili halkýmýza mezar olmuþtur.

Pandemi öncesi ve sonrasý ekonomik anlamda ilk çöken sektör ne yazýk ki "inþaat" olmuþtur. Ýþe giremedikçe Ýnþaat Mühendislerinin hayalleri ve umutlarý da enkaz altýnda kalmýþtýr. Ülkenin geleceði olan bu gençler býrakýn saðlam yapýyý kendi yaþamlarýný bile inþa edemez, önünü göremez hale gelmiþtir.

Hem tecrübesiz diye iþe almayýp hem de 3- 5 yýl deneyimli olmak, diye þart koþulan iþ ilanlarý daha da trajikomik deðil mi?

Malum ülkemiz deprem kuþaðýnda yer alýyor. "Deprem deðil saðlam olmayan yapýlarýn insanlarý öldürdüðü" gerçeðini bütün uzmanlarýn dile getirdiði þu acýlý günlerimizde umarým bütün inþaatlar; doðru bölge ve zemine, eksiksiz malzemeyle yapýlýr.

Ýnþaatlarýn temelinden, teslimine kadar ki geçen süreçte kontrol ve denetimleri uzman ve yetkili kiþilerce yapýlýr.

Böyle bir felaketle bir daha karþý karþýya kalmayalým inþallah, kalýrsak bile sapasaðlam yapýlar içinde depremden hiç bir yara bile almadan kurtulmak nasip olsun herbirimize.

Bu vesile ile depremde yitirdiðimiz bütün vatandaþlarýmýza Allah'tan rahmet, yaralýlarýmýza da acil þifalar diliyorum.