Mevsim ismiyle ilk kez dün tanýþtým. Ne kadar hoþ bir ad vermiþsiniz, dedim küçük kýzýn babasýna. Gözlerinin içi güldü genç beyefendinin. Uzun, siyah saçlarýný okþadý evladýnýn ve "doðmadan beþ yýl önce zihnimdeydi adý", dedi gururlanarak.

Kimbilir neydi : "kendisinde saklý olan büyülü hikayesi". Bu uzun zaman diliminde ne fikirler ne kararlar deðiþir, kaç mevsim gelir geçer lakin bu isim hep sabit kalmýþ, vakti zamaný gelince de iþlenmiþ nüfus kayýtlarýna. Onlar el, ele tutuþup gittiler ben ise gitgide uzaklaþan Mevsim'de öylece kalýverdim düþüncelere dalarak.

Bugüne kadar; Nisan, Mayýs, Temmuz, Bahar, Yaz gibi pek çok isim duydum ama Mevsim bir baþka güzel geldi kulaðýma. Öncelikle, az önce sýraladýklarýmýn hepsini "mevsim çatýsý"nýn altýnda birleþtiriyor. Bir kere seslenirken sert çýkmýyor aðýzdan. Telaffuzu çok kolay, sevimli, anlamý ise bir hayli özel.

Neler yazdýrýr bana Mevsim adý, demiþtim içimden. Sözüm asla havada kalmamalýydý, her ne kadar havayla alakalý bir kelime ise de dökülmeliydi satýrlara biranönce.

Koca bir yýl, eþit sayýda bölünmüþ mevsimlere : "Ýlkbahar, Yaz, Sonbahar, Kýþ" diye. Mevsim, ismini çocuðuna veren baba, kanaatimce çok duygusal biri. Her mevsimin apayrý büyüsü olduðuna inanýyor olmalý. Ýnsaný, hayvaný, doðayý ayýrt etmeden sevdiðini hayal ediyorum. Mesela þu anda içinde bulunduðumuz kýþ mevsimi her canlýnýn bir nevi yaþamsal savaþý deðil mi? Mücadeleyi ve sabrý öðretir insana. Doðadaki her varlýk çetin geçecek bu mevsim için kendince önlemler alýr. Ýnsanlar her nereye gitmiþlerse koþar adým evlerine gitmek isterler. Sýrtýna, ayaðýna geçirdiklerinin yüküne bir de ýsýnmak için yaktýklarý yakýt harcamalarýnýn maddi külfeti eklenir. Bazýlarý kýþ mevsiminden nefret ederken bazýlarý da buz gibi havanýn ardýndan baþýný soktuðu sýcacýk evine, buharý üstünde yudumladýðý tarhana çorbasýna, mis kokulu salep, çay, kahve eþliðindeki derin kýþ sohbetlerine bayýlýr. Hele o yumuþacýk yün battaniyeler altýnda kitap sayfalarý çevirmelere ne demeli. Kýþý bir atlatalým da gerisi kolay, diye baþlar çoðu cümleler.

Hele ki bahara geçiþ bir nevi kutlamadýr. Doðanýn uyanýþa geçiþi insana apayrý bir haz verir. Bahar, diriliþtir, devrimdir, tabiatýn renk defilesi, koku þölenidir.

Yaz mevsiminin insan üzerindeki en tesirli etkisi hafiflemedir, üþüme korkusu olmadan pencereleri sonuna dek açmak en güzeli de güneþi tenine çekeceði, kemiklerinin ýsýnacaðý bir tatile yelken açmaktýr. Bolluk, berekettir, aþktýr yaz her anlamda.

Sonbahar, hüzün mevsimi diye anýlsa da kimine göre romantizmdir, sevda türküsüdür. Aðaçlarýn yapraklarýyla vedasýdýr. Uzun geçecek bir kýþa tatlý hazýrlýklarýn baþlangýcýdýr.

Her mevsimin zamaný gelince açan çiçekleri, topraktan, köklere, dallara, sofralara uzanan þifa dolu sebze, meyvesine ne denir ki kocaman bir þükürden baþka.

Ne çok resim, edebi eser, þarkýya ilham kaynaðý olmuþtur : "Mevsimler". Yaþanýlan bütün duygular mevsimlerle anlatýlmýþtýr. Ayrýlýklar, vedalar, ölüm, vefasýzlýk gibi buruk, hüzün dolu hisler "Sonbahar, Kýþ", Aþk, Sevgi, Mutluluk, tatlý heyecanlar, umut yüklü duygular ise "Bahar ve Yaz" mevsimleri ile iliþkilendirilmiþtir hep.

Güzeller güzeli Mevsim'ciðim seninle bir daha karþýlaþýr mýyým bilmiyorum ama dilerim her mevsim çok mutlu olursun, yaþamýn tabiat kadar renkli ve coþkulu olsun. Elbette bu hislerim Dünya çatýsý altýnda hepimiz için. Hayat her mevsim özeldir yeter ki yüreðimizdeki yaþam sevincini canlý ve dinamik tutalým.