Dalýnýr mý bir sözcüðün peþinden ta derinlere? Aþýksanýz kelimelere bendeniz gibi cevabýnýz hemen evet olur. Kusursuz bir dalýþ için de sabýrsýzlanýrsýnýz.

Bugün "durgun" sözcüðünü ayýrdým kendime durup dururken. Neden mi? Ýnanýn özel bir nedeni yok sadece gün içerisinde bir cümlenin içinde kullandým ve hafýzama kaydettim tekrar üzerinde kulaç atmak için.

Boþ, yorgun, yoðun bir de durgun saatler var hýzlýca akýp giden zamana inat. Kalbinin öbür yarýsý boþ olan birisi için gönül sayfasýnýn durgun olmasý hüzün, melankoli sebebidir. Bir iþveren için durgun geçen mesai saatleri maddi anlamda büyük bir kayýptýr. Bir kiþinin ansýzýn durgunlaþmasý ve bu halinin uzun sürmesi ise depresyonu akla getirir. Zýttýný düþünüyorum bir de ve gülümsüyorum. Baþý deliyle baþlayýp sonu kanlý biten yine deli ile baþlayýp dolu ile biten kelimelerle tanýmladýklarýmýz normal, durgun olanlar mý anormal vaka?

Piyasanýn durgunluðu da pek sevilmiyor. O zaman durgunluk eþittir cansýzlýk, heyecansýzlýk, ruhsuzluk, mutsuzluk da diyebiliriz sanki.

Durgunluk; fýrtýna sonrasý gelen sakinlikte, dev dalgalar sonrasý durulan denizde güzel anlaþýlan.

Yaza yaza eriþtim kýyýya sonunda. Kelime denizinde tek baþýna yüzmek istemedim açýkçasý. Birlikteyken durgunluk bile daha özel ve anlamlý. Elbet vakti saati gelince durulur sular.