Bundan kýrk sene önce, kendimize yeterdik
Çalýþýr çabalardýk, üretip de terlerdik...

Topraklar verimliydi, tarýmýmýz zirve de
Ektiðimiz yerlerde, güzellikler çevre de...

Her karýþ topraðýmýz, nimet ile doluydu
Üretilen bu mallar, sanayinin koluydu...

Daðlarýn karlarýndan, geçilmezdi doðuda
Kýþ çekip gittiðinde, bahar güler kapýda...

Ovalardýr besleyen, bütün bir memleketi
Ekinler boy verdikçe, memleketin serveti...

Harran ve Çukurova, ürünleri ne fazla
Doyururlar ülkeyi, yetiþtirirler hazla...

Buðday ambarý Konya, ekmek en güzel nimet
Adana’nýn pamuðu, topla yatak yorgan et...

Muzlarým Anamur’dan, üzümlerim Ýzmir’den
Aðzýmýz tatlanacak, yerim hepsini birden...

Bursa’da þeftaliyi, saymadan geçemedim
Sökmeyin aðaçlarý, pahada biçemedim...

Fýndýk desen en güzel, Karadeniz’de çýkar
Çikolata yaparlar, kim ki yemekten býkar...

Karpuzun en tatlýsý, güzel Diyarbakýr’da
Terör’de biter bir gün, ülkem kalýr huzurda...

Petrole baðýmlýlýk, ülkeyi zora sokar
Tarýmý canlandýr bak, bunda var büyük çýkar...

Oysa petrol bitecek, peþinden doðal gaz da
Çiftçi þaha kalktý mý, bil ki kalmazsýn darda...

Betonlaþma son sürat, kalmadý ekecek yer
Sonra aç kalacaksýn, nüfus patlayýp gider...

Yanlýþ politikalar, tarýma darbe vurur
Bize has ürünlerin, bir çoðu dalda kurur...

Fýndýðý ektirmezsen, eline ne geçecek
Dünya’da bir numara, ne var ki bilmeyecek...

Ýthal buðdaylar ile çocuklarý besleriz
Ekmek zamlanýp durur, duvarlara toslarýz...

Her malým dýþarýdan, nereye kadar sürer
Sana mal satanlarda, bir gün defterin dürer...

Kendi kendimize de, yeteriz yine bir gün
Milletin efendisi, köylü olmasýn kýrgýn...

Tarýmdýr bir ülkeyi, ayakta tutan kuvvet
Sanayiyle birlikte, ikisine de evet...