"Yok artýk", nasýl da þaþkýnlýk ihtiva eden bir söz deðil mi? Sanki daha üstü yok hayret etmenin. "Yok artýk", ne zaman girdi hayatýmýza bilmem ama son zamanlarda ne görsek, ne duysak, ne yaþasak bu söz joker gibi devrede. Özellikle her gün cüzdanýmýza karabasan misali çöken zamlardan sonra etiketlerin üzerine bir de "Yok artýk" damgasý basýlsa hiç de sýrýtmaz. Gerçi biz somurturken etiketlerin gülme teþebbüsü suç sayýlmaz mý?


Bu aralar azalan þeylerin baþýný paramýzýn deðeri çekiyor maalesef. Hal böyle olunca alýþveriþ torbamýza giren ürün miktarý düþtü. Tahammül ve sabýr gücümüz sýnýrda.

Pandemi hala devam ederken maske takanlarýn sayýsýnda eskiye oranla azalma baþladý. Oysa unutulmamasý gereken bir þey var malum en büyük kazalar varýlacak yere yaklaþýrken meydana gelir.

"Yok artýk daha neler", demeden yine, yeniden her zamankinden fazla sevgiye, saygýya, umuda sarýlalým diyorum. Aðzýmýz baðlý maskeyle bari yüreðimiz açýk olsun.

Iþýl ýþýl günlere kavuþmak dileðiyle.