Bahtiyar evine neþe içinde ilerliyordu. Kritik anda kurtulduðu aklýna geliyor sanki, film seyreder gibi bunu hatýrlamaktan haz alýyordu. Birden Cemal’in anlattýklarý aklýna geldi. “Böyle bir terörist nasýl bilebilir bunlarý. Söylediði iyi oldu, dünyanýn kadim sýrlarýndan birini daha öðrendim.” Diye söylendi.

Kafasýnda öyle bir trafik vardý ki Türk Ordusunu düþünmeye baþladý. Sonra arabanýn radyosunu açtý. Yine Tarkan hem de ‘þýkýdým’ þarkýsý. Bu þarkýyý iç dünyasýndan gördüðü Ortadoðu savaþýyla baðdaþtýramadý ama yine de dinlemeye devam etti.

Evine yaklaþýyordu. Vila evlerinin olduðu sokaða girdi. Bir köpek yolun ortasýnda geçiþini aksattý. Bahtiyar korna çaldý, köpek kýpýrdamýyordu. Arabasýnda köpeðin hareketini bekledi. Yine korna çalmayý deneyecekti ki ”Bu saatte kimseyi uyandýramam.” Dedi.

Neyse ki köpek hareket etti. Bahtiyar yolu geçerken villanýn birinin balkonunda genç bir kýsýn köpeðe seslendiðini duydu. Ýçinden “Sokak köpeðine bu muhabbeti besleyen biri yolda kalmaz, Allah ona yardým eder, týpký bana yardým ettiði gibi.” Dedi.

Evine gelmiþti Bahtiyar. Küçük kýzý Lara onu pencereden gördü, babasýna el salladý, Bahtiyar da korna çaldý. Karýsý sesi duyunca pencereye yöneldi. Lara çokta dýþarýya çýkmýþtý. Küçük kýz babasýnýn kollarýna uzandý. “Kahvaltý mý ediyordunuz, sofra hazýrsa hemen oturacaðým.”

Lara “Yok baba anneme ‘sofra hazýrlama belki babam gelebilir’ dedim. Hissettiðim doðru çýkmýþ.”

Bahtiyar içeri girerken baba kýzý karþýlayan Mehtap Hadi hayýrlýsýyla geldin. Öpücük ver karýna.” Dedi, yanak yanaða öpüþtüler. Ýçeride uzun uzun hasbihal ettiler. Karý kocasýna koca karýsýna bir çok þeyler anlattý.

Bahtiyar “Benim dayý oðlu Rýdvan’la telefonda görüþtüm.” Diye yeni bir konuya girdi. “Yeni bir iþle iþimi büyütmem için Bursa’ya gideceðiz, vinç iþini kuracaðýz.”

Mehtap “Rýdvan’la olursa bunu baþarýrsýnýz ama siz vinç ile de kalmaz bir tersane de açarsýnýz. Koca koca gemilerde vinçler gibi ful kaynak ile hallediliyor.”

Bahtiyar “Doðru öncelikle piyasayý tanýyacaðýz. Vinç neyse ama bilmem kaç gros tonluk gemi inþa etmek güç ve zahmetli. Bunun tek çýkar yolu Rýdvan’la gizlice tuttuðumuz yol var.”

Mehtap “Siz iþ adamlarýnýn gizli yolunu anlýyorum. Geçende kitapta okuduðum Balzac’ýn bir sözü aklýma geldi. Diyor ki ‘her büyük servetin ardýnda büyük bir suç yatar’ bu iþ suçsuz olmaz diyorum.”

Bahtiyar “Ne gibi bir suç mesela?”

Mehtap “Suç iþte suçun deðiþiði aynýsý olma. Ama dediðin gibi bir gemi inþaatýnýn altýna girip onu kaldýrmak için büyük bir suç gerekir.”

Bahtiyar “Mesela Ýbrahim peygamber gibi insan katletmeye yeltenmek mi?”

Mehtap “Onun gibi bir þey. Olaya bu gözle bakarsak ecnebilerin neden zengin olduðu anlaþýlýr. Ecnebi zenginler harýl harýl Müslüman katlediyor. Tevrat’ta açýkça hissettirilmiþ. Onun ardýlý Hristiyanlar ‘Tevrat böyle diyorsa bildiði bir þeyler var’ demeyi seçiyorlar. Batýlý yazarlardan biri de her savaþýn teknolojiyi bir adým öne götürdüðünü açýklýyor.”

Bahtiyar “Ben insan katletmeye arzulu deðilim. Þöyle bir þey söylemek daha anlaþýlýr olur. Bu okült bir þey, reptilyanlarý bilirsin, timsah görünümlü, yer altýnda yaþayan, zeka taþýyan yaratýklar. Onlar bir insanýn ölümü anýnda o insanýn enerjisini içermiþ. Biz bu konuda Rýdvan’la aklýnýn alamayacaðý kadar ileriyiz. Reptilyanlarýn kullandýðý tekniðin bir deðiþiðini kullanýyoruz. Trafik kazasýnda ölenler, cinayete kurban gidenler, vb. ölen tüm insanlarýn isminin çetelesini tutuyoruz. Ve potansiyelimiz de böylece kendiliðinden geliyor.”

Mehtap “Gerçekten ilginç, o zaman bizim tüm Müslüman iþ adamlarý masum. Çünkü en çok haksýz yere öldürülenler Müslümanlar.”

Bahtiyar “Bunu böyle bileydin. Teröristlerle çatýþmadan ölen þehitlerimiz için ayrý bir tekniðimiz var. O gün ölen her askere, çoksa beþ dakika, az ise yarým saat onlara rabýta yapýyoruz. Allah’ýn o an þehitlere kapýsý açýk olduðu için rabýtamýzla bu büyük mertebeden biz de faydalanýyoruz.”

Mehtap “Ýlginç hem de gayet ilginç. Anlat bakalým rabýtayý nasýl yapýyorsun?

Bahtiyar “Þehit olma anýný kaçýrmayacaksýn, duyduðun an yapacaksýn. Þöyle Eren Bülbül var, onun þehadete kavuþtuðunu duyduðum an gece loþ ýþýkta odamda kanepede baðdaþ kurup oturdum. Bazý dualarla baþladým. Baþýmý kalbime eðip gözlerimi kapadým. Eren’in elinin öptüðümü düþündüm. Sonra Eren’in kalbinden kendi kalbime çay renginden kýrmýzý nurun aktýðýný yarým saat düþündüm. Sonra yine dualar okudum. Ardýndan Eren’in elini öptüðümü düþündüm, rabýtamý bitirdim.”

Mehtap “Bu rabýtayý yalnýzca ölülere mi yapýlýr. Mesela yaþayanlara yapsak olur mu?”

Bahtiyar “Yaþayanlara yaparsan rotayý þaþýrýrsýn. Þehitlerin rotasý kutlu mertebe olduðu için ihya olursun. Mesela Tarkan’ý çok seviyorsun ona rabýta yaptýn. Tarkan o gün wiski içti. Emin ol seninde wiski içesin gelir. Rabýta ile kalpten kalbe çektiðin görünmez ve gizli hat neyi istiyorsan sana itaat eder. O yüzden rahmani þeylere heves et.”

Mehtap “Bunu söylediðin iyi oldu. Demek nur kutsal bir þey, onu nereden içtiðimize dikkat etmeliyiz. Laf lafý açýyor rabýtayý kötü amaçlar için kullanan þeytanlaþmaz mý?”

Bahtiyar “Hemde nasýl. Þeytanlarýn karanlýk ýþýðýna katran denir. Bir insanýn niyeti düzgün olunca tuvalette bile rabýta yapabilir. Tabi ki sadece nur içme kýsmý olmalý.”

Mehtap konuyu deðiþtirdi. “Sen aç gibi deðilsin. Kendini muhabbete kaptýrdýn gittin. Çay hazýr mutfaða geçelim haydi.” Dedi, beraberce mutfaða girdiler.

Kahvaltýdan sonra Bahtiyar duþa girdi. Mehtap hemen uyardý. “Bahtiyar henüz güneþ enerjisi suyu ýsýtmamýþtýr, hasta olursun.”

Bahtiyar seslendi. “Biliyorsun soðuk suyu severim. Üzerimdeki güzel þeyleri vücuduma ancak böyle yapýþtýrabilirim.”

Mehtap içinden “Herhalde nurdan bahsediyor.” Diye geçirdi.

Bahtiyar duþtan çýkýnca hiç üþümüþ gibi deðildi. Bornozu ile kafasýný kurulamaya baþladý. Yanýna Lara geldi. “Baba sen niye üþümüyorsun, yoksa sen soðuða dirençli misin?” dedi.

Bahtiyar “Yavrum bunun güçle dirençle alakasý yok. Þöyle anlatayým, Ashabý Kiramdan Hazreti Ali yýkanýrken hem soðuk hem sýcak su kullanýrmýþ. ‘Bana cehennemi hatýrlatsýn da günah iþlemeyeyim’ dermiþ. Ben hem bunun için hem de soðuk suyu sevdiðim için tercih ettim.”

Lara daha çok þey soracaktý ama babasýnýn açýklamalarý bütün düþüncelerini unutturdu. Sessiz oturduðu yerde yeni düþüncelere daldý. Az sonra birden “Baba rabýtayý kuþlara yaparsak olur mu. Çünkü onlarýn ne hissettiklerini bilmek istiyorum.”

Bahtiyar “Rabýtaný deðiþtirmeyip sadece kuþlara yaparsan olur.” Dedi.

Tuna M. Yaþar