Bir karamsarlýk kaplar içimi yokluðunda,
Karanlýk , kör kuyularda kaybolurum.
Büyür büyür de ellerim, ayaklarým
Bir kibrit kutusu kadar dar gelir dünya,
Küreði olmayan bir sandal gibi
Yalnýzlýk dalgalarýnda savrulurum.
Yýldýzlar kadar uzaktýr bana mutluluklar,
Bir mozaiðin parçalarý ayrýlýr birbirinden,
Adýný bilmediðim þeyleri arar dururum.

Bir karamsarlýk kaplar içimi yokluðunda
Karþýdan görünen daðlar
Sanki bir aðýrlýktýr omuzlarýmda,
Küçülürüm suda yüzen buz parçasý gibi,
Ayak altýnda ezilen bir karýncanýn
Kaderine ortak olurum..
Ýçimde kurumuþ , zayýf bir dalý
Yeþillendirme çabamdan yorulurum.

Bir karamsarlýk kaplar içimi yokluðunda
Düz yollarý hep yokuþa vururum.
Sarý sonbaharýn hüznü dolaþýr damarlarýmda
Aðlayan çocukta sýzlayan yüreðimi,
Gidenin arkasýndan el sallayanýn yalnýzlýðýnda
Hasretini bulurum.

Bir karamsarlýk kaplar içimi yokluðunda
Senden gayrý herþeyi , herkesi unuturum.
Haydi gel uzaklardan!
Kendi köpüklerinde kaybolan ýrmak gibi
Sadece sen gelince durulurum,
Kurtulurum karamsarlýktan,
Ýlkbaharda çiçeðe duran aðaç,
Kaybettiði oyuncaðýný bulan çocuk olurum.