Ne zaman biter bu kalp mâcerâsý,
Ne zaman kanar gözlerim
Yokluðunun uykusuzluðuna?
Düþüncelerim,
Ruhumu sýzlatan bir sükûnetle
Râhât bulur
Hayallerime bir ân misafir olduðunda
Biliyorum içimde uzayan,
Bitmek bilmeyen yollar sana çýkar
Biliyorum bu kuraklýðýn sonunda
Ýçimdeki kurumuþ bahçeleri
Yeþertecek hayat sularýn var
Akarken hayâtýn berrak âhengi
Yýðýlýp içime, bulanýr
Biliyorum içimde uzayan,
Bitmek bilmeyen yollar sana çýkar
Terk ederken gönül vadilerimi en son kervan
Ayak izleri derin yaralar açtý ruhumda
Biliyorum her yaranýn merhemi sende
Geçer gider bir ömür sensiz
Bilmiyorum nasýl geçer bir ömür sensiz!
Emânet etsem kendimi sana
Vurmadan beni bu son tûfan beni

Koþsam sana;
Yorulup, kötüye yakalanmadan
Biliyorum içimde uzayan,
Bitmek bilmeyen yollar sana çýkar
Biliyorum yakmalýyým canýmý,
Kendisi yanmadan önce
Susmalýyým;Senin bana sesleneceðin güne kadar