Hafiften yaðmur çiseliyordu,
Ellerim ceplerimde aðýr aðýr yürüyordum.


Sivil polisler önümü kesti
Eyvah! Cebim de kimliðim yok.
Ben dedim Ahmet Zeytinci Artvinliyim
Vatanýn her köþesine deliyim.
Ýster al beni emniyete götür
Ýster býrak yoluma gideyim...


Böyle uzun uzun yürürüm hep,
Yaðmurlarýn altýnda,
Saçým ýslanýr, kaþým gözüm ýslanýr,
Bazen de yüreðim ýslanýr.
Þiir düþer gönlüme, gönlüm uslanýr...


Domatese býçak çektim geçenlerde,
Su tabancasý ile üç beþ çocuðu yere serdim,
Tele mantar takýp mahallenin bebeleri ile
Kýzlarýn önüne attýk,
Sonra da kahkahalarla yerlere yattýk.
Fidye istemek için
Komþunun tekir kedisini kaçýrdým.
Ýþte bunlar memur abiler, benim bütün cürümlerim...