Önceki bölümlerde ifade edildiði gibi dünyaya din ve etnik ýrkçýlýðý tek tanrýlý dinler icat ettiler. Bizler Anadolu ve Mezopotamya'da yaþayanlar olarak, Arap Ýslam etnik ve inanç ýrkçýlýðýndan her zaman rahatsýz olmuþuz. Bunun nedeni, Ýslam ortaya çýktýðý günden bu zamana, gerici faþist anlayýþýný sürekli kutsamasýdýr. Yahudilik ve Hýristiyanlýk laik - seküler demokrasiyi kabul ettiklerinden olumsuzluklarý ciddi anlamda sýnýrlanmýþ oldu. Araplar; Hac vb. Ýslami þartlarý kutsayarak maddi sömürgecilikte hiçbir sýnýr tanýmazken, kimseden ses çýkmamasý Müslümanlýkta ahlak anlayýþý olmadýðýný gösteriyor. Örneðin Hac organizasyonlarýndaki yolsuzluklar, hac sýrasýnda tecavüzler, genç kadýnlara el konup karý yapýlýrken bazýlarýnýn cariye olarak satýlmasý, dünyanýn en büyük kutsal çirkef din sömürüsüdür.

Ýstisnalarýn dýþýnda Ýslam'daki Hac üzerine ciddi bilimsel bir tartýþma ve inceleme bugüne kadar yapýlmýþ deðil. Ýslam'la ilgili çoðu kiþi kafasýný kuma sokmuþ þekilde davrandýðý için, Ýslam'ýn tüm anormal kurallarý yüce kutsallýk kazanýyor. Bu yaþananlar yetmemiþ gibi birde kendilerini Ýslam Alevi gösteren Devþirme Cem Vakfý gibi oluþumlar Hac, Umre, Kerbela, Muharrem Orucuna özenmeleri Anadolu, Mezopotamya kültürünün köküne kibrit suyu dökmüþlerdir.

Hz. Muhammed ve soyuna, kurandaki ayetlere yüklenen kutsal ýrkçýlýk bununla sýnýrlý kalmamýþtýr. Peygamberin doðduðu yer olarak bilinen Mekke þehrinin taþýndan daðýna, deresine, topraðýna ve suyuna kadar her þeyin kutsallaþtýrýlmasý, yüksek ekonomik ticari sömürü ve yayýlmacý þeytani bir zekadýr. Araplarýn dünya tarihinde gözle görülüp somut olarak gerçekleþtirdikleri tek icatlarý Hac olmuþtur. Mekke'nin Hac ziyaretine açýlmasýyla ilgili kuran'daki ayetlerin çoðunda akla hayale gelmeyecek yalan, uydurma masallar had safhadadýr. Bunlar içerisinden sadece Hz. Muhammed'in son veda Haccý bu bölgede gerçekleþen tek doðru olay. Diðer hepsi hayal ve masal ürünü. Mekke'nin þehirler anasý olduðu ve sözde kutsallýðýný anlatan mantýk dýþý hikaye ve masallarla ilgili Süre Ayetleri þunlardýr. Enam Suresi Ayet 92. Tevbe Suresi Ayet 40. Ankebut Suresi Ayet 67. Fatih Suresi Ayet 24. Tin Suresi Ayet 3 vb. çoðaltmak mümkün. Sözde Peygamberlik ve ayetler, Mekke çevresindeki sina daðý hýra maðarasýnda Hz. Muhammed'e gelmesiyle, Allah tarafýndan Mekke kutsal yer ilan edilmiþtir.

Bunlarýn dýþýnda sözde Mekke'yi evrensel, kutsal bir yer olarak kanýtlamak için, en büyük düþman gördükleri Yahudileri aþaðýlayýp katleden Ýslam, Yahudilerin ilk peygamberi olan Hz. Ýbrahim'le ilgili düzdükleri methiyeler, adeta insan aklýyla alay etmektir. Ýslam'ýn bu ayetlerde ne kadar yalancý, ikiyüzlü, riyakar olduðu þu Sure Ayetlerinde bir kez daha kanýtlanmakta. Bakara Suresi Ayetler 2-126-127-128-130. Hac Suresi Ayetler 22-26-43-ve 69. Bu ayetlerde sözde dünya var olmadan önce Mekke, Allah tarafýndan var edildi. Ayný þekilde Hz. Ýbrahim'in bu topraklarý ziyaret ettiði, oðlu Ýsmail'le Mekke'yi inþa etmesiyle burasýnýn kutsallaþtýðýný anlatan akýl mantýk dýþý masalarýn varlýðý. “Bu ne perhiz bu ne turþu lahanasý” demekten insan kendisini alamýyor. Diyelim ki bu ifadeler doðru, o zamanda Hz. Ýbrahim, oðlu Ýsmail Ýbrani ve ayný zamanda Yahudi dininin ilk kurucularý olduðuna göre, Yahudilerin hepsi kutsal demektir. Araplar, Yahudilere neden faþistçe düþmanlýk sürdürüyorlar? Ya da Ýslam'ý icat edip birbirinin kanýný emecek kadar ýrkçýlaþmaya ne gerek vardý? Bu tür sorulara Ýslamcýlarýn vereceði hiçbir cevaplarý yok. Çünkü her þeyin temelinde ekonomik çýkar, egemenlik ve kendi Aþiretini üstün kýlmak vardý. Allah'ý da buna alet ederek insanlarý öldürüp Mekke'nin (Hac) ziyaretiyle saðlanan ticaret, dünyanýn en büyük dini sömürüsüdür. Kapitalist emperyalistler bu kadar derin çirkef oyunlara ihtiyaç duymazlar.

Araplar ilk Ýslam düzenlerini kurup kendi halkýna, Peygamberlerinin doðduðu Mekke'yi ziyaret etmelerinde hiçbir anormallik söz konusu deðil. Ýslam'a inanmayan insanlarda burasýný ziyaret edebilir. Ancak ayetlerde Müslüman olmayanlarýn Kabeyi ziyaret etmesi yasak (Haram) edilmiþtir. Bu da ayrý bir sorun. Mevcut yapýsýyla Ýslam'ýn bir noktaya kadar ilericiliði veya gericiliði Araplarý ilgilendirir. Ýster Müslüman olsun ister de olmasýn, farklý toplumlarýn burasýný ziyaret (Turistik) etmeleri gayet insani bir durumdur. Ben dinlerin kutsallýðýna inanmadýðým halde, Vatikan'ý ziyaret edip fikir sahibi olmaya çalýþtým. Benim bu ziyaretim, Ýslam mantýðýna göre Hýristiyan bir Hacý ve mübarek kiþi olduðum anlamýna gelir. Hýristiyanlýkta Hacý olmak ve Vatikan'ýn kutsallýðý diye bir duygu, düþünce söz konusu dahi edilmez. Her isteyen istediði zaman orasýný görüp gezmekte serbesttir ve hiçbir manevi kural yok.

Hz. Muhammed'le baþlayan Arap Ýslam ýrkçýlýðý, tüccar mantýðýyla bölgeyi tamamen istila edip ganimet elde ederken, Ýslam'ý yaymak için “Hac, Umre” gibi kurallarý siyasal politik emperyal araçlarý yapmaktan utanmamýþlardýr. Ýlk Ýslam Hac sömürüsü Halife Ebubekir emirliðinde baþlatýlmýþtýr. Diðer halifelerle devam edip, en büyük Ýslami Hac yayýlmacýlýðý kiþiliksiz ve kimliksiz devþirme Osmanlý tarafýndan dünyaya yayýlmýþ oldu. Böylece Hz. Muhammed'in mezarý, doðduðu topraklar, birlikte oturup çalýþtýðý veya yaþayýp sohbet ettiði sahabeleri ziyaret edip Hacý olanlar, kuran okuyan ve öðretenlere kutsallýk payesi verilmesi, Ýslam'a inananlarýn bunlar önünde eðilip kullaþmasý demektir.

Dikkat edilirse Müslüman ülkelerde üst düzey siyaset ve yönetici olanlarýn çoðu, mutlaka kendilerini Hz. Muhammed ya da Halifelerden birisinin kan baðýyla akrabalýklarýný ileri sürerler. Ya da bunu yapamazlarsa Hacý olduklarýný ifade ederek toplumda maddi manevi üstünlük kazanýr. Ýslam'ýn kurucu ve Þeyhleriyle akrabalýk, ayný zamanda hacý olmak Ýslam'a göre dünyanýn en üstün soyu ya da kiþisi olmak demektir. Tüm bunlar feodalist aþiretçi, ýrkçý, tüccar siyasi politik Ýslam'ýn, Hac aracýlýðýyla diðer toplumlara empoze ettiði sömürüden baþka bir þey deðil. Bu yüzden Ýslam'ýn hüküm sürdüðü devletlerde evrensel anayasa ve kanunlar göstermelik olup geçerliliði yoktur. Sosyal, siyasal her alanda “Þeriatçý Kutsal Aþiret Yasalarý” geçerlidir. Diðer yasa ve kanunlar basit yazýþma ve gereksiz iþleri görmek için kullanýlýr.

Halbuki bir toplum, düþünce, din, inanç ve duygu, ýrkçýlýkla yaþadýðý sürece, akrep gibi sonunda kendi kendisini zehirleyerek ölmeye mahkumdur. Çünkü her türlü ýrkçýlýk ilk dönemler sahiplendiði kitleye birtakým umutlar verse de ukala, bencil karakteri gereði, kendinden baþka herkesi aþaðý görüp çevresini bitirerek, en sonra kendisini zehirleyip öldürür. Ýþte Ýslam'daki bu soy ve Arap aþiretçiliðine dayanan dini siyasal ticari ýrkçýlýk, diðer Müslüman toplumlarda ayný þekilde devam edip, kendi içlerinde ve çevresiyle düþmanlaþýp çatýþarak yaþamaktalar. Irkçýlýðýn diðer bir mantýðý ise, yaþanan gerçek olaylarýn dýþýnda atalarýnýn farklý din ve halklar tarafýndan katledildiklerini anlatan yalancý hikayelere gerçeðinden daha çok inanýlmasýdýr. Ýslam'da; Ýslam'dan baþkasý Araplarý sevmeyeceði ve içine almayacaðýna inanýlarak, derin yabancý korkusu (Fobi) ve ukala kiþilik hakim kýlýnmýþtýr böylece.

Avrupalýlar 1800'lü yýllarda Arap çöllerinde petrolü bulmasaydýlar, Ýslam'ýn birbirini daha iðrenç þekilde nasýl yiyeceðini tüm dünya þaþkýnlýkla izleyecekti. Petrolün bitmesi durumunda ayný þey tekrar yaþanacaktýr. Petrolden önce açlýk, yoksulluk, yalnýzlýk, dýþlanmýþlýk, doðal zorluk ve ölümler, diðer halklara göre Araplarda tedavisi hâlâ mümkün olmayan bir travma yaratmýþtýr. Hz. Muhammed ve ekibi Araplarýn bu psikolojisini iyi kullanýp, masalsý ayetlerle Ýslam'a müthiþ bir baðlýlýk yaratmýþ oldu. Araplar ilk defa bir dinin kendilerine deðer biçtiðine inandýlar. Ýslam temsilcileri; Arap ve Müslüman toplumlardaki yalnýzlýk ve dýþlanmýþlýk travmasýný bilimsel ahlaki (Etik) eðitimle tedavi etmek yerine, “Þehitlik, Cennet, Hac ve Þeyhlik” gibi masallarla avutuyorlar. Yahudilik ve Hýristiyanlýk'ta hac, þehitlik, þeyhlik gibi herhangi benzer bir sýfatlandýrma yoktur. Cennet anlayýþý dahi zayýftýr. Araplardaki psikolojik travmanýn ukala kiþiliðe dönüþtüðünü þu örnekle daha net anlayabiliriz.

Ýslam olan Arap birisine, Arap ve Müslüman olmayan halklarla uzun süre birlikte yaþar mýsýnýz? Þeklinde soru yöneltilse, alacaðýmýz cevap kesinlikle hayýr olacaktýr. Ýstisna Arap bireylerin dýþýnda, Ýslami Þeri kültürle yetiþmiþ her kiþi dünyada akla hayale gelmeyen ýrkçý, baðnaz, bencil, korkak, kendinden baþka herkesi geri ve kötü gören travmayla þekillendiði için, doðal olarak cevapta hayýrdýr. Esneklik ya da diðer ifadeyle liberalizm kesinlikle Arap Ýslam kültüründe görülmez. Tüm Araplar bu travmatik karakterinden son derece gurur duyan ukala anlayýþa sahipler. Araplar geçici veya zorunluluðun dýþýnda, kolayca farklý kültür ve inançtan olanlarla birlikte yaþamayý asla kabul etmezler. Kabul etmeleri için Ýslam'ýn her konuda hükümran olmasý ya da o toplumun Arap olmasa dahi, en azýndan Müslüman olma þartýný ararlar.

Ýslam'da travmatik ukalalýk ilke olduðuna göre, demokrasi ve insanlýktan nasiplenmemiþ art niyetli doyumsuz kiþi, toplum ve de devletler için, Ýslam bulunmaz bir araçtýr. Buna en somut örnek Türkiye Devleti. Toplumsal yapý, coðrafi ve kültürel olarak Arap Ýslam ile her türlü zýtlýða sahip olunmasýna raðmen, Ýslam dininden vazgeçmeyi kesinlikle düþünmez. Çünkü en kolay aldatma, hýrsýzlýk Ýslam'da istenildiði gibi yapýlýp, Allah korkusuyla halk devlet ve dini temsilcileri sorgulayamýyor.

Ýslam; insan psikolojisinindeki tüm zaaf ve egoist hazýrcý yapýyý her türlü amaçta kullanmaktan hiçbir sakýnca görmez. Üstelik sürekli teþvik eder. Ýslam'ýn ilke, inanýþ, anlayýþ, ibadet ve tüm þartlarý faþizan düþünceden baþka insana hitap eden mantýklý bir noktasý bulunmuyor. Ýslam Ahlaký dedikleri þey faþizan sömürüye boyun eðmektir. Ýslam'daki bu ýrkçý baðnaz duygu, düþünce ve ilkeler, diðer din ve toplumlarda kesinlikle bu derinlikte görülmez. Diðer tek tanrýlý dinlerde çeþitli deðiþimler söz konusuyken, Ýslam'a zor kullanýlmadan en ufak deðiþimin olmayacaðýný herkesin bilinmesi gerekir. Ýslamcýlarý cesaretlendiren diðer bir yanlýþsa, demokrat ve hümanist insanlarýn inançlara saygýlý yaklaþým düþüncesidir.

Ýnsaný, insanlýðý, doðayý, canlýlarý, kadýný, Kýzýlbaþý, gayri Müslimi öldürmek helaldýr ya da caizdir, bunu yapan her Müslüman direkt cennete gider mantýðýna sahip bir dine saygýlý olmak nasýl açýklanabilir? Bu ifade edilenlere benzer çok daha derin katliamcý faþist anlayýþ Ýslam'ýn resmi düþüncesi ve ideolojisidir. Ýslami masalsý kutsal bu ayetler menfaatinin dýþýndaki herkese katliamý (Cihat) helal gördüðü sürece, saygýyý asla hak etmez. Müslümanlarýn kendilerine saygýlarý yok ki, baþkalarýndan saygý beklesinler. Kendi içinde, çevresiyle savaþýp öldürmekte dahil her iðrençliði yapýp tövbe edildiðinde, Allah'ýn affedeceðine inanýlan bir din ve Ýslam'i toplumlarýn, masalsý ayetlere dayanan sosyolojisi kýsaca bunlardan ibarettir. Son

Cemal Zöngür