YÜREKLERÝMÝZÝ ÝHANET SELÝNE ATMAYALIM
Bizler neden korkularýmýza maðlup olmayý yineliyoruz?
Korku, hiçbir zaman kazanç kaynaðý deðildir; insanýn yüreðinin erimesi için yanan manasýz bir ateþtir. Ýnsanýn kalbini bir buz daðý misali eritmenin dýþýnda hiçbir iþe yaramaz. Gönüllerin çýkmamacasýna girdiði huzursuzluk yoludur. Kalp kapýlarýmýzdan ihaneti, fesatý sokan en büyük düþmandýr. Korku , yüreklerin sýðýnmak ,demirlemek için aradýðý bir liman olmamalýdýr. Eðer bir gemi misali bu limanda demirlerse demir aldýðýnda ucu bucaðý olmayan büyük bir okyanusta yok olur. Cesaret ise maðlup olduðumuz korkularýmýzýn en mert düþmanýdýr. Bizler korku denen ateþ çemberine girip kendimizi kalplerimizi erimeye býrakýrsak bu bittiðimizin en büyük kanýtýdýr. Her daim cesur olmalý ,hiçbir zaman korkaklýðýn arkasýna sýðýnmamalýyýz.
Korkaklýðýn kaybettirdiklerini kitaplardan da okuyoruz. Ben okuduðum güzel iki kitaptan örnek vereceðim. Yavuz Bahadýroðlu’nun Buhara Yanýyor ve Elveda Buhara kitaplarýndan örneklerim. Harzemþah Devleti ve Moðollar arasýnda yaþanan olaylardan bazý örnekler: Kýpçak hanlarý can korkusu ile devletin belli þehirlerini Moðol hükümdarý Cengiz Hana teslim etmeleri ve buna karþýlýk Türkmenlerin cesaretle Moðollara karþý durmadan çarpýþmalarý. Yani deðerli okurlarým ben her zaman þunu savunurum korkak insanlar, korkaklýðýn arkasýna sýðýnýp maðlup olmaya her daim mahkumdur. Cesaretin de kýramayacaðý zincir, aþamayacaðý engel yoktur , olmayacaktýr. Korkularýn içinde kaybolup maðlup olmaktansa cesaretinle anýlmak senin mutluluðuna en güzel sebeptir. Bu fani dünyada bir tek korkumuz olmalý , o da Allah korkusu. Bundan gayrýsý yüreklerde yer alan manasýz bir boþluktur. Bu boþluða düþmek de insan hayatýnda yaþanan en büyük kayýptýr. Korkularýn yok edilmesi için umutsuz yaþamak yerine her zaman hayata umutla bakýlmalýdýr.
Siz deðerli okurlarýmla ufak tefek bir çok konuyu paylaþtým , paylaþmaya da devam edeceðim ,etmekte kararlýyým. Yani gereksiz korkular yüzünden bir maðlubiyete düþmememiz gerektiðini anlatmanýn gayreti içinde olacaðým. Ýnþallah bu konuda baþarýya ulaþýrým.
Bizleri esir eden korkularý maðlup edemezsek her zaman önümüze gelenin þamar oðlaný olmaktan geri kalmayýz. Bunun için de cesaretli yaþamaktan vazgeçmemeliyiz.Maðlup olursun, ama bir maçta ama bir savaþta .Yalnýz korkularýn maðlubiyetine uðramamalýsýn.
Savaþta maçta korkmadan mücadele edip maðlup olursan þunlar söylenir: Mücadele etti ama yine de yenildi ama kaçmadý. Ama korkularýna yenilip kaçarsan amma da tabansýzmýþ. Bu en ufak þeyi bile kaçma sebebi olarak görüyor diye hiç durmadan konuþulur arkandan. Bunun sona ermesi için korkularýndan sýyrýlmalý ,cesaretini býrakmamak üzere eline almalýsýn. Korkularýnla savaþýp onlarý içinden söküp çýkarmalýsýn, kalbinde bir zerresine bile yer vermemelisin. Hayatýnýn her anýnda cesaretli olmalýsýn.
Büyüklerimiz her zaman þu sözü dillerinden düþürmezler:’ Korkunun ecele faydasý yoktur.’Ecel geldiði zaman senin korktuðunu gördüðünde canýný almaktan vaz mý geçecek? Hayýr vazgeçmeyecek çünkü vaktin saatin dolmuþ olacak, korkman hiçbir iþe yaramayacaktýr.
Deðerli okurlarým daima kendimizi cesaretlendirmeli ve korkunun yüreklerimize bir zehir olup akmasýný engellemeliyiz. Bunu Kemal Sunal’ýn Korkusuz Korkak filminde yaptýðý gibi deðil de yaptýðýmýz iyilikleri ve kötülükleri muhasebe ederek yapmalýyýz. Zalimin deðil mazlumun yanýnda olup onlara kol kanat germeliyiz. Ýhanetin bizim kalplerimizin kapýsýndan bir adým olsun girmesine izin vermemeliyiz. Namerdin heveslerini kursaklarýnda býrakmalýyýz. Korkularýmýzýn arkasýna sýðýnmayýp, içimizden söküp atmaya gayret etmeyi yinelemeliyiz. Dünyada korkulacak hiçbir þeyin olmadýðýný, yalnýzca korkulacak bir tek Allah olduðunu göz ardý etmemeli, baþkalarýna da göz ardý etmenin yersiz olduðunu anlatmanýn çabasýna giriþmeliyiz. Yersiz korkularýn maðlubiyetini yinelemeyip, cesaretimizin yüreðimize sýðmadýðýný göstererek boþ bir kuyunun bizleri içine almasýna engel olmalýyýz.
Bu dipsiz kuyuyu bir daha açmamak için yüreðimizdeki cesaretten bir kapak yapýp üzerini örtmeliyiz. Dediðimi yapmazsak yenilgiyi kabul etmiþ oluruz.
Yüreklerimizde korkunun bir zerresine dahi yer vermeyerek bizi esir etmek isteyen bu duyguyu cesarete çevirmenin yolunda yürümeliyiz ve korkularýmýzý içimizde hapsederek maðlubiyeti galibiyete çevirmeliyiz. Cesaret, esaret zincirinden yüreklerimizi kurtaran anahtardýr. Bundan bir an olsun þüphe duymamalýyýz.
Yüreklerimizi korkularýmýzýn maðlubiyetlerinden kurtarýp onlarýn son bulmasý için olabildiðince çabalamalýyýz. Aramýzda korkaklýðýn kucaðýna düþenlerin ihanet edenlerin barýnmasýný engelleyelim. Kalplerimize ihanet selinin akmasýna izin vermeyelim.
Çünkü korku insanoðlunu ihanete götüren en kestirme yoldur. Bizler ihanet etmeyelim, ihanet yoluna girenlere yüreðimizde yer vermeyelim. Korkularýna maðlup olup kendisine dostlarýna ihanet eden bir insan gün gelir vatanýna da ihanet eder. Korkaklardan daima uzak kalalým. Kendimizi ve vatanýmýzý ihanet selinde boðulurken bulmayalým.