Bazý zamanlar karanlýktan o kadar çok korkarýz ki gözlerimizi en ufak bir parýltý görünceye kadar sýkýca yumarýz bu parýltý sahte olsa da farketmez yeter ki birazcýk kendimizi yatýþtýralým. Sahteyse gözlerimizi açtýðýmýz þey o zaman gözlerimiz gerçekleri göremeyecek kadar kamaþýr. Bu yüzden sahte parýltýlardan daha deðerlidir karanlýk.
Kýzýn duyduðu heyecan yerini büyük bir üzüntü ve kafa karýþýklýðýna býrakmýþtý. Ailesi ona her zaman iyi bir insan olmanýn hayattaki en önemli þey olduðunu söylemiþlerdi. Oysa teyzesi þu an ona anne ve babasýnýn zamanýnda bir aileyi hileyle bu evi sattýrýp kendilerinin aldýðýný söylüyordu. Bu evi onlara geri satmazlarsa Ela’ ya zarar verebilirlermiþ çünkü; bu evi geri almalarý onlar için bir gurur meselesiymiþ. Ela bir yanlýþlýk olduðuna emindi sadece yanlýþýn hemen karþýsýnda onun için endiþeliymiþ gibi yapan kadýn figüründe olduðunu göremiyordu.
“Teyze seni anlýyorum ama bu evi onlara satamam bu ev anne ve babamýn hatýralarýyla dolu. Bir yanlýþ anlaþýlma olduðuna eminim. Bu yanlýþ anlaþýlmayý çözeceðimden de hiç þüphen olmasýn. Þimdi biraz yalnýz kalmam gerek üzgünüm.”
Kýz odadan çýkarken; kadýn ender mutlu olmaya yakýn anlarýndan biriydi. Her güne baþladýðýnda hayata ve çevresindeki insanlara lanet kusan birinin mutluluðu yakalamasý ya ömrü bittiðinde olur yada kendi laneti bittiðinde. Ümmü ne zaman mý mutlu olur açýkçasý bunu ben de bilmiyorum. Belki bir gün belki de hiç, en iyisi yaþayýp görmek.
“Planý bu akþam harekete geçiriyoruz, hazýrlýklý olun. Kýz ikna olmadý, onu ailesinin kötü insanlar olduðuna ve size gerçekten kötülük yaptýklarýna inandýrýn. Bu gece bu iþ bitsin.”
Oturduðu deri koltuktan gökyüzüne doðru baktý. Duygusal acý kadar hiçbir acý büyük deðildir. Zamanýnda bunu en güvendiði insandan öðrenmiþti.
” Kýzkardeþim bana verdiðin acýdan daha çok acý çektireceðim kýzýna ona kimseye güvenmemeyi özenle öðreteceðim. Bu konuda bana güvenebilirsin.”
Sözü yeni deðildi kardeþine karþý sadece yeniliyordu ki birazcýk daha içindeki ateþ harlansýn.
Dalgalý ve gür saçlarýný omuzlarýna döktü. Sevgilisinin ona aldýðý yeþil küpeleri taktý ve rujunu sürdü. Çok makyaj sevmezdi bazen sadece ruj. Gerçi sevgilisi ona her zaman ne kadar güzel olduðunu söylerdi. O böyle söylemese bile bana dünyadaki en güzel kadýnmýþým gibi bakýyor diye düþündü ve aynaya doðru bir kýkýrtý býraktý.
“ Abla bana Ahmet’le buluþmayacaðýný söyle lütfen. Babamýn düþüncelerini biliyorsun seni hayatta affetmez.”
“ O zaman hiçbir kelime söylememeliyim sana Asude ve sen de kimseye hiçbir þey söylememelisin. “
Ve bir kýkýrtý daha havaya karýþtý. Babasý kesinlikle anlamýyordu sýrf Ahmet kendi himayesinde çalýþtýðý için onlara karþýydý. Oysaki kýzýnýn ne kadar mutlu olduðunu ne kadar sevdiðini ve sevildiðini görse bu düþüncesinden vazgeçerdi, emindi genç kadýn. Yani en azýndan o akþam babasý tarafýndan annesi ile tehdit edilerek zorla eve götürülene kadar emindi. Babasýnýn içindeki canavarý o akþam ilk defa görmüþtü ve sevecenliðine sadece onun isteklerini yerine getirdiðin zaman sahip olabileceðini de…
“Neyse geçti” diye düþündü. Tüm eski çýðlýklarýný ve gözyaþlarýný hafifçe tebessüm etmeye çalýþmaktan gerilmeye baþlayan yüzünün altýna sakladý ve bir kez daha gökyüzünde Ahmet’i gördü.