Sen uyurken konuþmayý unutmuþtum. Seslerden harfler, harflerden kelimeler, kelimelerden cümleler kurdum . Yeniden konuþmayý öðrendim.
Kapalý gözlerine baktým Gözkapaklarýnýn açýk olduðunu hayal ettim. O hayat dolu gözlerinin bana baktýðýný hayal ettim. Yeniden gözlerinin içinin güldüðünü hayal ettim sen uyurken.
Senin uyuduðun odada saksýda bir çiçek hayal ettim. Çiçeðin büyüdüðünü hayal ettim. Çiçeðin yavaþ yavaþ açtýðýný hayal ettim.
Nefessiz kaldým bir ara. Yeniden nefes almayý öðrendim. Önce týkanýr gibi oldum. Sonra gözlerimden yaþ geldi. Havayý duyumsadým. Ciðerlerimde hissetim ýlýk havayý.
Sorular sordum sonra. En zor hayat problemlerini koydum önüme. En zor çeliþkileri büktüm aklýmla.
Uzun uzun hikayeler anlattým kediye. Koca koca gözleriyle baktý bana. Sonra cevap verir gibi miyavladý. Miyavlamasý kesilmeyince metal tasýna biraz mama koydum. Hikayeler acýktýrmýþ besbelli.
Sen uyurken düþünde neler gördüðünü merak ettim. Göz kapaklarýna baktým. Göz kapaklarýnýn içinde gözlerinin hareket ediþini gördüm.
Sen uyurken dünyanýn dönüþ yönüne zýt istikamette uçan kuþlarý selamladým. Yiyecek aramak yerine ordan oraya koþturan köpeklere güdüm. Tembel tembel yalanan kedilere baktým.
Kuþkudan bitap düþmüþ zihinler aklýma geldi. "Bir daha asla" dediði halde vazgeçemeyen baðýmlýlar ayaklarýný sürüyerek geçti odanýn ortasýndan. Ýki çocuk baðýra baðra oynarken, birisi ansýzýn durup gülümsedi bana. Koþturup durdular ordan oraya.
Sen uyurken huzurun nasýl birþey olduðunu anladým. Ýmrendim sana. Senin gibi uyumak için neler vermezdim. Gözlerinden öptüm. Masaya gittim, oturdum. Bilgisayarý açtým. Bu zamansýzlýk öldürüyor beni.