Kekeme adam arkasýna yaslandý. Düþlediði büyük sýr kanlý býçaðýn ucunda alýþýlmýþ bir iz gibi duruyordu! Bahçenin ortasýndaki ahþap ev, ölümün soðuk yüzünü canlý ve boðuk þekilde izleyicilerine gösteriyordu. Kapý ardýna kadar açýlýnca, kekeme adam ayaða kalktý. Odanýn en kuytu yerinde, karanlýða gömülen mavi labirent masanýn üzerinde duruyordu.

Küçük adamlar, karanlýkta korkulu, heyecanlý ve huzursuz biçimde dolanýyordu. Her þeye veda etmiþ ve ölümün, yokluðun soðuk yüzünü enselerinde hissediyorlardý. O güzellik, uzun, dalgalý saçlarýný rüzgarda savuruyor ve evin solgun bahçesindeki küçük sandalyede hayallere dalýyordu... Küçük adamlar, acýnýn, güzellikse büyünün tam ortasýnda, var oluþun kimyasýný, yenilenen hayallere taþýyorlardý..

Kekeme adam her þeyi býrakýp gitmenin, intiharýn canavar yüzünü karþýsýnda görüyor ve yok olmak istiyordu. O güzel kadýn her þeyi biliyor ve labirentin ücra köþelerindeki küçük adamlarýn, mücadeleci cinler gibi soluksuzca eyleme geçtiðini anlýyordu. Kekeme intiharýn acýmasýz yüzüyle tanýþtý. Güzel kadýn her þeyi gördüðü halde gülümsedi. Tuhaftý! Labirent cinlerin yuvasý haline dönüþtüyse, o kadýnda her yeri meskeni olarak görüyordu.

Yaðmur baþladý. Kadýnýn gözleri siyah çerçeveli pencereye iliþti. Damlalar camýn buðusunda kendine yer buluyor, insanlarýn inleyerek ölüþü canýný acýtmýyordu! Labirentteki acý kadýnýn ruhuna salýnmaya çalýþýyor ve yüksek duvarlara çarpýp geri dönüyordu. Kadýn koltuða oturdu ve zihnindeki kavrulan boþ alanlara odaklandý.. Karmaþýklýða bir isim bulmak istedi bir anda.. Ölüm gülünç bir þey miydi? Yaþayamadýklarým acý vermiyor diye geçirdi içinden.. Labirent bir cin vakasýna dönüyordu. Kadýnýn beyni sulanmýþtý.

Yaðmur sessizce daðýldý. Kadýn saçlarýný aynanýn karþýsýnda seyretti. Labirent kuytuda yok oluyordu. Ruhunu ele geçirenler mutluluðu veriyordu ona! Tuhaftý, kendinde deðildi, karýþmýþtý her þey! Saçlarýný savurdu.. Alevli bir rüzgar evi sardý.. Gök yarýldý sanki! Ev yanýyordu! Hayaller yanýyordu! Rüyada gibi gerçekte, acýda gibi mutluluktaydý... Ev yanýyordu! Ruhu geçimsiz. Her þeyi biliyordu!