Tutuþtu Endülüs’ün o masum kanatlarý,
Taçmahal’de güneþin çehresi soldu Lila.
Yýldýzlý gecelerden cemre düþtü sevdaya
Yüreklerde buzlarýn vadesi doldu Lila
Esrik zamanlar için piyale oldu Lila

Mahmur baktý, helikon daðý devrildi birden,
Ýlham perileri de altýnda kaldý Lila.
Leylak renginde açtý gönül bahçelerine
Kokusuyla aklýmý, baþýmdan aldý Lila,
Her suya farklý düþen ebruya çaldý Lila.

Yüreðinin sesini cürüm gibi sakladý,
Yaðmur damlalarýný zorla yutkundu Lila
Gözlerinin içine ayrýlýk koru düþtü,
Veranda camlarýna gamla dokundu Lila,
Mayýs takvimlerinde son kez okundu Lila.

Nisan yaðmurlarýnda dilden dile dolaþtý,
Yasak kitaplardaki sýrra dönüþtü Lila.
Zaman bir cellât gibi gezdi sayfalarýnda,
Kýyamet saatinde benle görüþtü Lila,
Giyotin sepetine çaresiz düþtü Lila.

Mehmet Taþtan