Otobüsle seyahat mi dediniz…

Geçen Cuma akþamý bir Ýstanbul seyahatim oldu otobüsle...
Ýtiraf edecek olursam; seyahat etmeyi seven birisiyim ve seyahatlerim genelde karayoluyla/otobüsle olur.
Ve ilk kez otobüs seyahatinden nefret ettim.
Bundan böyle otobüsle seyahat benden uzak olsun…
Aslýnda bazen istemeden seyahat etmek durumunda kalýveriyor insan.
Benimkisi de öyle oldu; bir taziye için yola çýkmak zorunda kalmýþtým…
Þansýzlýk bu ya aldýðým numara orta kapýnýn giriþindeki sol kol üzeri ‘buzdolabýn’ arkasýna yani anlayacaðýnýz ayaklarýmý uzatamayacaðým yere düþtü. Yanýmda da iriyarý birisi; kocaman iki adam kutucuk kolluklara sýðdýrmaya çalýþtýk kocaman bedenlerimizi.
Haliyle kramp girdi ayaklarýmýza...
Ertesi gün dönüþüm daha da beter oldu.
Bu kez ayaklarýmý uzatabiliyordum lakin…
Beni rahatsýz eden kapý deðildi tabii ki, muavinin zýrt-pýrt gidip-gelip -mutfaða dönüþtürdüðü- oralarda bir þeyler alýp götürürken koltuðumu asýlmasý, sarsmasý, gürültü-patýrtý çýkartmasý ve her uyumak istediðimde beni uyandýrmasý…
En fenasý da yanýmdaki adam…
Aman Allah’ým…
Ben yaþadým, kimselerin ayný þeyi yaþamasýný istemiyorum, düþmaným bile olsa…
Adam o kadar yaþlý da deðildi ama kiloluydu, epey kiloluydu.
Öyle ki sarkýyordu göbeði…
Rahatsýzlýk duyduðum þey ise kokuyor olmasý idi….
Evet evet yanlýþ duymadýnýz adam basbayaðý kokuyordu…
Hayýr, içkili falan da deðildi.
Ýnsanlarda olmamasý gerekken bir koku ile kokmuyordu adam.
Leþ, leþ…
Bildiðiniz leþ…
Sanki yanýma bir leþ býrakýlývermiþ…
Kaç kez muavini çaðýrýp; “burada çok kötü kokan bir leþ var, alýn çöpe atýverin” diycem, diyemedim.
Anlayacaðýnýz tüm olup bitenlere sabretmeye çalýþtým.
‘Olup bitenler dedim’ zira iki koltuk ilerde bir kýz çocuðu ha bire kusuyordu.
Öte yandan genç bir anne yüksek sesle muavinden -az önce içtiðimiz- boþ kola þiþesini isteyince dikkat kesildim; meðer erkek çocuðuna beylettirmek için…
“Bütün aksilikler seni mi buldu” þeklinde siz sormasan ben cevap vereyim; evet o gün bütün aksilikler beni buluvermiþti…
Bütün bu olup bitenleri yazý olsun-köþe dolsun niyetiyle yazmýyorum tabii ki…
Vermek istediðim mesaj; çaðýmýz rekabet çaðýdýr, insanlar her zaman en iyisini en yenisini yaþamak/görmek isterler…
Malumunuz olduðu üzre; þehrimize/Malatyamýza yeni otobüs firmalarý girmiþtir ve milliyetçi damarým tuttuðu için ben binmedim henüz ama söylediklerine göre bizim yerlilerinkinden daha çok konforlu…
Yerli otobüs firmalarýmýza tavsiyem, sizler de kendiniz yenileyiniz/yenilenin lütfen…
Aksi takdirse müþteri kaybý yaþarsýnýz…
Bana gelince ‘otobüsle seyahat mi’ dediniz…
Benden uzak olsun…