Kitabýn giriþinde Aleviliðe farklý bir perspektifle bakýyor. Saf ve arý bir Aleviliktir bahsettiði. Ýnsan odaklýdýr. Komünal yaþam vardýr. 72 millete ayný gözle bakmak vardýr. Yoksula, kadýna, yetime saygý vardýr.

Nurhak eteklerinde yaþayanlarýn yavaþ yavaþ yerlerini, yurtlarýný terk ederek Maraþ’a, Gecekondu Mahallesine yerleþmelerini ve bununla birlikte çözülmenin de baþladýðýný iþaretler. Etrafýndaki olaylar çok hýzlý geliþir. Kendisi de bu cereyana kapýlýr. Yoksuldur diðerleri gibi. Hasta babasýný, acýlý anne ve kýz kardeþlerini býrakýr gurbete çýkar. Yaþamýn zorluðu sýrtýna binmiþtir bir kere, bu da yetmezmiþ gibi koca koca halýlarý sýrtýna alýr diyar diyar dolaþýr. Karadeniz sahillerinde baðrýþlarý yankýlanýr. Aslýnda “Halýcý!” diye baðýrýrken, bir yaný isyandýr hep.

Bir sabah uyandýðýnda kardeþi Deniz’in gerillaya katýldýðýný duyar. Köyler sürekli abluka altýndadýr, baský vardýr, þiddet vardýr, devletin yumruðu hep köylülerin üzerine inmektedir. Buna karþý durmanýn tek yolu vardýr: O da daða çýkmaktýr. Sinanlar gibi… Zaten Pir Sultan “Ferman padiþahýnsa daðlar bizimdir.” Dememiþ miydi?

Sýklýkla gelir gider yaþadýðý topraklara. Sonra gerillayla tanýþýr. Destek verir onlara. Aranýr duruma düþer. Kýrýlgandýr, kendisine haksýzlýk yapýldýðýný düþünerek küser. Yurtdýþýna çýkmanýn yolunu arar. Yunan sýnýrýnda yakalanýr, para cezasýyla kurtulur. Bunu aranmadýðýna yorar. Sonra pasaport almak için baþvuruda bulununca yakalanýr. Ýþkence ve cezaeviyle tanýþýr. Cezaevinde çýkýnca kendini boþlukta hisseder. Tekrar yurtdýþý sevdasý depreþir. Finike'den bir tekne ile Yunan adasýna kaçar. Oradan Lavrion kampýna. Orada yaþadýðý sýkýntýlarý, gazete çalýþmalarýný anlatýr. Bir süre orada Yunanca çýkan bir dergiyi satar. Sonra bir pasaport ayarlanýr, gemiye biner ama geri çevrilir. Ama yýlmaz tekrar dener, bu kez biner. Ver elini Ýtalya. Oradan da abisinin yardýmýyla Ýsviçre’ye geçer. Kurtuldum, nefes aldým derken, hayatý zehir ederler ona. Duygu ve düþünceleri yurtsuz olan mülteci yaþamý içinde bocalar. Ama yýlmaz, mücadele eder. Sonra niþanlýsýný getirir memleketten. Onunla sorunlar yaþar, evlilik öncesi kâbuslar yaþar. Birçok örgüt ile sorun yaþar. Evlenir sonunda, cebinde beþ parasý yoktur, Avrupa’nýn beþiði Ýsviçre gibi yaþam kalitesi yüksek bir yerde çaresiz kalýr. Ama üstesinden gelir yine de. Yaþadýðý tüm bu olumsuzluklarý kitabýnda abartýya kaçmadan, süslemeden, yalýn ve akýcý bir dille, tüm çýplaklýðýyla anlatmaktan asla gocunmaz. Bu roman bir tanýk, bir tarih, bir toplumsal bellek ayný zamanda. Romaný okuyup bitirdiðinizde, yüreðinizde müthiþ bir acý, öfke ve bir burkulma hissedeceksiniz, ama umut da vardýr. Ve yine içinizde Nurhaklara gitme isteði artacaktýr.

Hoþ geldin yazýn dünyasýna IÞKIN. Bin selam olsun Ýsmail Güner’e…

22.06.2015 Yazar Necmettin YALÇINKAYA / Herisau