Görülen o ki onca yazýp çizmeye, tartýþmaya karþýn CB seçiminde nasýl oy kullanacaðýmýza dair bir ortak tavýr geliþtirilemedi.

Gerek salt iktidar/diktatör karþýtý, gerekse sistem karþýtý farklý muhalif güçler, toplumda çoðunluðu oluþturmalarýna karþýn Gezi Direniþinde gördüðümüz o görkemli birlikteliði baþaramadýlar.

Diktatör, seçimi almak için her yolu kullanmaya devam ediyor. Yurt dýþýnda yaþayanlara VÝP uçak bileti ve halka daðýtýlan her türlü rüþvetten tutun da on binlerce fazla oy pusulasý basýmýna kadar…

Bu seçimin birinci amacýnýn, adaylar içlerine sinmese de diktatörün seçimini önlemek olduðu konusunda muhalafetin çoðu birleþiyor.

Bu durumda yapýlmasý gerekenleri þöyle sýralamak akla yakýn geliyor:

- Öncelikle sandýða gitmek, varsa kendine yakýn adaya oy vermek.

- Hiçbiri uygun görülmüyorsa boþ oy pusulasýna seçimin adaletsizliðini, kendimizi ifade eden bir aday bulunmadýðýný vb. sözleri yazarak geçersiz oy kullanmak. Daha önce getirdiðim boþ oy önerisinden, pusulalarý þeytanýn doldurabileceði uyarýlarý nedeniyle vazgeçiyorum.

- Yapýlan hesap kitap sonucu, sandýða gitmediðimiz takdirde, diktatörü rýzamýzla ilk turda baþ tacý edeceðimiz anlaþýldý.
Bu durumda boykot doðrudan onun iþine yarayacak.

Boykot, devrime hazýr toplumlarda, sistemi sallayacak, deðiþime uðratacak koþullarýn olgunlaþtýðý dönemlerde kuþkusuz kullanýlacak bir yöntemdir. Sistemin dayattýðý parlamentoculukla demokrasi oyununun reddi anlamýna gelir ve muhalif güçlerin, halkýn, eskisinin yerine konulacak sisteme talebini, umudunu, inancýný gerektirir. Çok küçük bir azýnlýðýn yaptýðý boykotun, toplum nezdinde bir deðeri ve etkisi olamadýðý gibi bu seçim sisteminde, bu öncülükten çok uzak varlýðýmýzla diktatörün oy arttýrýmýna neden olur.

-Eðer ikinci tura geçilebilirse diktatörün karþýsýnda kalan kim olursa olsun ona oy vermek gerekir.

Kýsa bir süre için, bu lanet sömürücü sistem, bizleri bir süre daha oyalamak amacýyla kendine uygun adaylar sunsa da politikalarý, dünya görüþleri bir yana, Demirtaþ’ýn ve Ýhsanoðlu’nun kiþilik özellikleri, psikolojik yapýlarý açýktýr ki padiþah taklitçisiyle kýyaslanamaz. Bu olumlu farklarý gözardý etmek haksýzlýktýr.

En büyük tehlike bertaraf edilir, yeni dönemde derin bir nefes alýp muhalif güçlerin akýllarý baþlarýna gelir de derlenip toparlanýlýrsa ne âlâ…

Yine baþarýlamaz, sistemin ve küresel güçlerin seçeneklerinden medet umulursa yeni baþkanýn kýsa sürede alaþaðý edileceðini ve yeni diktatörlerin yaratýlacaðýný bilelim. Kapitalizmin iþleyiþi böyle.

Oyunu biz kurmuyoruz. Bu daðýnýklýkla oyuna müdahale edemiyor, “Oynamýyoruz” bile diyemiyoruz; desek de kendi çalýp kendi oynayan, esamesi okunmayanlar durumundayýz. Ne yazýk ki ancak verilen rolü oynamaya mahkum ediliyoruz.

Seçim bir dönüm noktasý. Ya yapýmcý, yönetmen olmaya karar vereceðiz ya da ezile ezile figüranlýða devam edeceðiz, giderek bu coðrafyanýn kan gölünde boðulacaðýz.

Þimdilik baþka seçenek görünmüyor.

07.08.2014
Vildan Sevil