Kim susar þimdi uçurumun karanlýðýna adýný
Kim ellerinin nemli heyecanýný umar geceden
Sesini sesine yaslayýp yýldýz yorganlara
Kim bürünür söyle, ay bile geceye küsmüþken

Kalmýþtýr elbet yaðmurlu bir cam buðusunda
Yeminlerle bezenmiþ, savruk, yetim heceler
Saksýlarda, "kavuþamasak da seninim" çiçekleri
Kim sular sahipsiz o çiçekleri, gözlerinin teriyle

Mendiller sallanýr gidiþinin güvertesinden
Usulca, kucaðýnda bir kuzuyu seversin sen
Namýna müsemma o en güzel, o en sarý güllerden
Kim hapseder içine kokunu söyle, ölümüne giderken...