Ah benim Mudurnu böreðim, benekli kelebeðim, bahçamda çiçeðim günlüðüm. Nasýlsýn, iyi misin? Yanýlýp da bana sakýn ha “Sen nasýlsýn Fatma Nine?” deme . Çünkü benim nasýl olduðum belli. Her zaman ayný. Memleketin anayasasý deniþir, kurumlarýn T.C ile baþlayan levhalarý deniþir, bir zamanlar can ciðer guzu sarmasý olan AKP’yle Cemaatin söylemleri deniþir, benim durumum asla deniþmez. Sanki yer çekimi kanunu. Çek çekebilirsen, dayan dayanabilirsen.

Artýk hiç uyumamaya garar verdim. Niçin diye soracak olursan, çünkü bana ýrahat uyku yok. Uykuya dalar dalmaz deli deli, korkunç korkunç üryalar görüyom. Al basmalarý, kâbuslar beni canýmdan bezdirdi. Onun için uyumayacam sevgili günlüðüm. Dün gece bir ürya gördüm; ne saçmalýðý anlatýlacak gibi, ne korkunçluðu. O kadar etkisinde kaldým ki, sabahtan beri tirildeyip duruyom. Anlatýverim de dinle:

Þimdi ben üryamda hasdalanýyom. Ama öyle gelip geçici bi hasdalýk deðil. Yani öteki dünyaya gidip gidip geri geliyom. Öldüm, ölecem; o gadar hasdayým. Zaten hemen bilincimi gaybeletmiþim. Derin uykuya dalmýþým, dokdurla buna “ koma” diyorlarmýþ. Komada ne gadar galdým bilmiyom tabi. Bi uyandým, herkes baþýmda.

Ama insanlarýn hepsi deniþik. Büyük torunla güçcük toruna benzeyen iki oðlan çocuðu va ama, bunlar büyük benim torunlardan. Oðlanlarým da bi deniþik. Birinin saçlarý aycýk aðarmýþ, öteki þiþmanlamýþ. Allah Allah, n’oldu bunlara diyom. Meðer sevgili günlüðüm, ben beþ yýl komada galmýþým. Çocuklar bu arada aycýk büyümüþle, oðlanlarým da yaþlanmýþla. Hepsi boynuma sarýldýla, komadan çýkdým deye, mayiþlerine % 35 zam gelmiþ gibi sevindile. Bakdým, gelinlerde pek bi deniþiklik yok. Makyajnan þey etmiþle; dur hele ne diyorlardý ona? Hýh , aklýma geldi: Kamufle etmiþle. Sonra beni arabaya bindirip eve getirdile.

Eve gelince, “ Çocuklar ablama telefon edin de, iyileþtiðimi haber verin.” diyom. Olmazmýþ. Telefonlara kýsýtlama gelmiþ. Öyle ölüm, sel, deprem olmadýktan sonra kimse kimseye telefon edemezmiþ. Ýyi o zaman dedim, torunlarýn biri evine gider, ablama haber verir. O da olmazmýþ. Hava gararmýþmýþ. Gece sokaða çýkmak yasakmýþ. Hele hele saçak altýna falan basarsa insan, çarpýlýrmýþ Allah gorusun. Bak þu baþýmýza gelene.

Ufak toruna döndüm, gene internette oyun oynayýp oynamadýðýný sordum. Boynunu büktü. Meðer internet yasaklanmýþ. Demek ki internet kafeye gidiyo diye düþündüm. Dururlar mý, oralarý da kapatmýþla. Neden kapattýlar diye sordum; iktidarýn aleyhinde tivýt atmasýnla diyeymiþ. Senin anlayacaðýn sevgili günlüðüm, geçen beþ yýlda hak ve özgürlüklerimizi kýrpa kýrpa, neredeyse hiç býrakmamýþla.

Bi de hararetim var ki sevgili günlüðüm, sorma gitsin. Dilim damaðýma yapýþtý, yapýþacak.” Bi meyve suyu verin de içim,” dedim. Artýk meyve suyu satýlmýyormuþ. Fabrikalarda meyve sularý bismillahsýz gutulanýyomuþ. Haram gýdaymýþ. Baþbakan da gýzmýþ, meyve suyu üretmeyi yasaklamýþ. Meyve suyunu kendimiz sýkacakmýþýz. Fatihayla sýkmak þartýyla tabi. Su bari içeyim diyecem, gorkumdan diyemiyom. Yaradana sýðýnýp, “Bi bardak su bari verin.” diyom. “Olur ama, önce abdest alman ilâzým.” diyorla. Allah’ýn verdiði su, öyle ha deyince içilmezmiþ.

Sonra sevgili günlüðüm, büyük torun geliyo yanýma. Ben beþ yýl komada kaldýðýma göre, bu çocuk üniversitede okuyo olmalý diyom içimden. Sordum nerde okuduðunu, okumuyomuþ. Dersaneleri gapadýr gibi yapmýþla, özel okula döndürmüþle. Bu özel okullara gitmeyen çocuklar hiçbi yeri gazanamýyomuþ. Bizim oðlanlarýn da gücü yetmemiþ özel okullarýn ücretine. Zavallý torun da böylece ortada galmýþ.

Bi de gýz torunum vardý gelinlik yaþta; o hiç görünmüyo. Çaðýrýn þý gýzý diyom, olmaz diyorla. Bulunduðumuz odada amcalarý var diye, namahrem diye gelemezmiþ. Kýz – erkek bir arada olur muymuþ. Ayol siz ne zaman böyle örümcek kafalý oldunuz diyom, cevap vermiyorla. Bi de bana sus diye iþaret ediyorla. Meðer her evde dinleme cihazý varmýþ sevgili günlüðüm. Eðer hükümet aleyhine gülden aðýr iki lâf edersen, garagolda soluðu alýyormuþsun. Ay ben ne diye komadan çýktým, niye ölmedim diye baþladým dövünmeye.

Televizyonu açdýla, “Uluþa Sesleniþ” programýnda baþbakan konuþuyo. Konuþ bakalým konuþ, konuþ bakalým konuþ. Bitip tükenecek gibi deðil . “Gapatýn þunu, baþga yeri açýn.” diyom. Acý acý gülüyorla. Yetmiþ beþ ganalýn hepsi ortak yayýn yapýyomuþ. Ve bu program, izleyemeyenler için tekrar tekrar verilirmiþ. “Ne bu rezalet!” diye söylenince; “Gýzma bubanne.” diyo torun. “ Arada bir hava durumuyla, zikir programý da veriyorla.”

Karným acýktý, bir þeyler yemek istiyom. Gelin; “ Sizin için dua salatasý yaptýk, Medine böreði yaptýk, elhamdülillah yemeði yaptýk.” diyo. Onlar da ne diyom; Kuranda adý geçmeyen yemek ismi mi olurmuþ. Aksi takdirde, yerken Allah çarparmýþ. Ýþte tam burada cinler tepeme çýkdý sevgili günlüðüm. “ Ayakkabý kutusunda para saklamak, evinde birkaç tane para sayma makinesi bulundurmak, ihalelere fesat garýþtýrmak, yargýya müdahale etmek, birinci derece sit alanýna villa yapmak, sahte delillerle milleti içeri týkmak Kuran’da var mýymýþ ha, var mýymýþ ?” diye baðýrýrken bi uyandýysam sevgili günlüðüm, ýccacýk yataðýmdayým. Meðer ben gene kötü bi ürya görmüþüm. Onun için bi daha uyumayacam . Üryamda gördüklerimin hiçbirinin yaþanmadýðý bi memlekette yaþadýðým için, yatýp kalkýp Allahýma þükredecem sevgili günlüðüm.