Louise Hay’in “Pozitif Gücün Büyüsü” (The Power is Within You) adlý yapýtýný okuduktan sonra önce bir eleþtiri yazmayý düþündüm. Çünkü bir çok görüþüne katýlmam mümkün deðildi. Ancak, “kendimizi sevmek” hakkýnda önerileri bende deðiþik çaðrýþýmlara yol açtý. Çünkü insanýn kendisini sevmesi, bencilliðe ve benmerkezciliðe yol açabilirdi. Bu da önemli bir kusurdur.

Evet ama kazýn ayaðý öyle deðil. Çaðdaþ Geþtalt psikolojisi bu görüþte deðil. Geþtalt’ýn ne olduðu hakkýnda burada uzun yorumlar yapacak deðilim. Meraklýsý bunu bilir zaten. Ben burada psikolojik terimler kullanmadan ve yalýn bir biçimde kendimizi nasýl sevebileceðimizi ortaya koymaya çalýþacaðým. Çünkü kendini sevmeyen, baþkalarýný da gerçekten sevemez. Peki kendimizi nasýl seveceðiz? Þöyle:

•     Öncelikle kendi kendimizi olumsuz bir þekilde eleþtirmeye son vermeliyiz. Mükemmel insaný oynamaya kalkýþmak üstümüzde çok yoðun ve gereksiz bir baský yaratýr ve yaþantýmýzda asýl düzeltilmesi gereken yönleri görmemizi engeller. Hiç kimse mükemmel deðildir ve olamaz.
•     Korkulara, korkmaya ve kendimizi korkutmaya son verelim: Yaþantýmýzda baþýmýza gelebilecek en kötü olasýlýðý veya en kötüyü bekleyerek yaþamak korkunç bir þeydir. Olumsuz sanrýlar ve kaygýlar yerine gerçekten olmasýný dilediðimiz bir düþünceyi, imgeyi, hayali koyabiliriz. Örneðin öz hayallerimiz, güzel þeyler, sevgili, sevdiðimiz insanlar, güzel müzikler, güzel anýlar, vs…
•     Kendimize öfkelenmeyelim ve kendimize karþý sabýrlý ve anlayýþlý olalým. (Kaptan Haddock sendromundan kurtulalým). Çünkü hepimiz hata yaparýz. Mükemmeliyetçilik illetine tutulmuþuzdur. Beklemeye de sabrýmýz yoktur. Mutluluða hemen sahip olmak isteriz. (Kuþkusuz bu bazýlarý için geçerli olmayabilir. Öyle sabýrlý insanlar tanýdým ki, yani, sabýr taþý çatlar fakat onlar çatlamaz)
•     Aklýmýza karþý, kendimize karþý nazik ve sevecen olalým. Olumsuz düþünceleri, kuruntularý, endiþeleri bir kenara býrakýp kendimize “seni seviyorum, her þey yolunda” diyelim. Ýyi ve mutlu sonuçlar hayal edelim.
•     Kendi kendimizi övelim. (Böbürlenelim demiyorum tabi ki). Hepimiz sonsuz zekanýn imgesi (sureti), dýþavurumlarý, yansýmalarýyýz. Kendimizi aþaðýlamakla, küçümsemekle aslýnda bizi yaratan gücü aþaðýlamýþ oluyoruz. Sonuçta tinsel ve tensel gücümüz azalýyor ve tükeniyor.
•     En iyisi kendimize þunlarý soralým: Kendimi yeterince iyi, rahat ve güzel hissediyor muyum? Kendimle barýþýk mýyým? Ne için yaþýyorum ve neden yaþýyorum? Hayatýmý deðiþtirmek, yenilemek, sevdiðim ve sevdiklerimle tam istediðim gibi bir yaþam sürmek için ne kadar arzuluyum? Hayattaki amacým ve hedefim ne?
•     Kendimizi sevmek, kendimizi desteklemek, kendimize yardýmcý olmak demektir. O halde, arkadaþlarýmýzýn da bize yardým etmelerine izin verelim. Yani her þeyi tek baþýmýza yapmaya kalkýþýp sonra beceremediðimiz zaman kendimize kýzmayalým. Gelecek sefer yardým istemeyi deneyelim.
•     Olumsuz özelliklerimizi sevelim. Kendimizi çok ciddiye almayalým, hatta kendimizle alay edelim, gülelim, dalga geçelim.. . Ýçimizdeki çocuðu sevelim. O çocuk mutlaka içimizde vardýr. O çocuðu bulup ortaya çýkaralým.
•     Ruh ve bedenimize çok iyi bakalým. Alkol, sigara, uyuþturucudan kaçýnalým, saðlýksýz besinler ve abur cuburla gereksiz yere midemizi doldurmayalým. Yani saðlam kafa, güçlü kiþilik, saðlam vücutta bulunur. Güçlü kiþilikleri olanlar en zor þartlarýn ve acýlarýn üstesinden kolaylýkla gelebilirler.
•     Ayna çalýþmasý yapalým. Baþýmýza iyi bir olay gelirse, bir baþarý kazanýrsak aynanýn karþýsýna geçip kendimize ve yaratýcýya teþekkür edelim. Çünkü bunda yüce yaratýcýnýn olduðu kadar kendi katkýmýz ve payýmýz da mutlaka vardýr. Kendini sevmekte zorlananlar hiçbir þeyi ve hiç kimseyi affetmeyen, beðenmeyen, sevmeyen kiþilerdir. Baðýþlamakla sevgi kapýmýzý açmýþ oluruz.
•     Kendimizi hemen, þimdi ve karþýlýksýz sevelim. Ýnsanlarý sevmenin yolu buradan geçer. Nasýl ki görmüþ olduðumuz insanlarý sevmeden, görmemiþ olduðumuz Tanrý’yý sevemez isek, ayný þekilde, sürekli birlikte olduðumuz kendi öz varlýðýmýzý sevmezsek, kendimize tahammül etmezsek, diðer insanlarý da gerçekten sevemeyiz, tahammül edemeyiz… Sever gibi yapmak, sever görünmek ikiyüzlülüktür.
•     O halde doðru an veya zamanýn gelmesini beklemeyelim. Ýnsanlar deðiþtiremeyiz. Onlarý olduðu gibi kabul edelim. Olumsuz bir insanla birlikteysek ve düzeltme olanaðýmýz yoksa, kendi paçamýzý kurtarmaya bakalým. Kendi içsel dengemizi korumak için böyle birinden uzaklaþmanýn, kurtulmanýn yolu kendimizi sevmektir. Çoðu zaman kötü ve olanaksýz iliþkileri sürdürmeye çalýþarak kendimizi ezdirir, kendi varlýðýmýzýn tahrip olmasýna davetiye çýkartýrýz.
•     Þunu çok iyi anlamamýz gerekir: Biz bu dünyaya diðer insanlarý mutlu etmeye, onlara yaltaklanmaya ve yaþantýmýzý onlarýn istediði þekilde sürdürmeye gelmedik. Dolu dolu yaþamak, sevmek, sevilmek, öðrenmek, bilgilenmek, olgunlaþmak ve hayattan keyif almak için geldik. Kendimizi her açýdan tamamlamak, tatmin etmek, sevgimizi ve umutlarýmýzý en derin ve en yoðun þekilde göstermek ve paylaþmak için bu dünyaya geldik. Bu dünyadan ayrýlýrken de beraberimizde götüreceðimiz tek þey umudumuz ve sevgimiz olacaktýr