bir çocuk var gözlerimde
varlýðýyla bütün boþluklarýmý dolduran
bir çocuk var gözlerimde
içimin dehlizlerinde koþup oynayan
caðýrsam gelmez

bir çocuk var gözlerimde
akþamdan ýslattýðým duygu tohumlarýmý
ayýklayan
arada bir ses tonumu azarlayýp
keskin nidalarýyla duvarlarýma vuran

bilmem kac zamandýr uykusuzum
beddualar yaðdýrdým yine
kaþýmla gözüm arasýný
çatalýyla didikleyen migrene

bu son damlasýydý sabrýmýn
bütün karalamamý yaptým
temize çektim
yokluðunu kanatýp gözlerime damlattým
ölümsüz çaresizlik dumanýyla
tütüyor þiirlerim

öyle iþtahlý bakma umutlarýma
gözlerimde ölü
üstünde dua okuyan dudaðýmdýr benim

adýný yazacak zengin kalemim yok benim
doðrusu yanlýþýyla iç içe
rengini seçeceðim bir gökkuþaðým yok
adýný koyamadýðým uçuk bir renge boyadým
varlýðýnla yokluðunun arasýný
bütün eski giysilerinden soyundu anýlarým

yüreðinin en uzun boylusu kalacak
ahdým
hep ayný þarkýyý dinleyip
saatler kýracaksýn üstünde
sonra
keder
noktalar gösterecek sana
baþýný her yastýða koyduðunda
miþ'li geçmiþ acýlarýn gölgesi uzanacak yanýna
kýzgýnlýðýn mola verip
bir sandalye çekecek baþucuna
baðdaþ kurup oturacak
dipsiz yamaçlarda kalan sözlerinle
ipi çekilmiþ coðrafyalar gibi
ruhunun çýplaklýðýný örtecek
sonsuz bir süküt

ve ben
bildiðim bütün dualarý
günahlarýmýn üstüne okuyup
hayata inat
çürüklerimle yaþamaya devam edeceðim

zaman pusuda
aþkýn uçuk rengi nöbet tutuyor
kalbimin kapýsýnda
hikayemize destursuz daldý
fýrtýna öncesi bir sessizlik
kaç zamandýr uykusuzum
kirpiklerim
kýrkayak

bir tuaflýk zinciri
siyah beyaz gelip geçen gecelerde
geniþ geniþ gülümseyerek geçen
karanlýðýnda
demini almýþ duygular
tele sekreter gibi
ayný sözleri tekrarlýyor

hadi
yeter artýk
fýrtýna öncesi sessizlik
bir çýðlýkla
büyün bozulsun..

Sevda Gencer