“Yeryüzünde öðretmenlikten daha þerefli bir meslek tanýmýyorum.” (Diogenes)

Bütün öðretmenlerimizin Öðretmenler Günü’nü kutluyorum, sabýrla yaptýklarý önemli hizmetleri için teþekkürlerimi iletiyorum, saygýyla ellerinden öpüyorum.

Fazýl Hüsnü Daðlarca’nýn þiirindeki gibi öðretmeni her çocuðun temeline bir taþ koyar; onu saðlamlaþtýrýr. Ben yazýmda bu taþlardan birini ilk yerleþtiren önemli birinden söz etmek istiyorum. Çocuðun ilk öðretmeninden; anneden… Mesleði öðretmenlik olan anneler ise ne güzel ki, kendi çocuðunun yaný sýra geleceði emanet aldýðýmýz birçok çocuðu eðitir, saðlam temeller üzerinde kiþiliðini geliþtirmesine vesile olurlar.

Anne ve çocuðu arasýndaki ilk yaþam köprüsü plesentadýr; anne bebeðini bu yolla besler. Doðduktan sonra da sütüyle onu doyurur. Anne, çocuðunu bedensel yönden beslediði gibi, ruhsal açýdan eðitmekle de yükümlüdür. Eðitimde ilk aþama ailedir ancak bu süreçte çocuk babadan çok annesiyle bir aradadýr. Bu nedenle çocuðun ilk öðretmeni annesidir.

Ýlk öðretmen olan anneye oldukça önemli görevler düþer. Gelecek nesillerin iyi yetiþmesi kendini yetiþtirmiþ annelerle mümkündür. Vicdan sahibi her anne, bilimsel konularda da kendini geliþtirmelidir. Çünkü Allah’ýn yaratýþýndaki üstünlüðü kanýtlarýyla açýklamanýn yolu bilimdir. Anneler, kiþiliklerini, davranýþlarýný, konuþma biçimlerini Kur’an’da bildirilen üstün ahlaka yakýþýr bir hale getirmeye gayret ettikleri kadar, bilime dair konularda da kendilerini eðitmelidirler. Bütün bu özellikler, çocuklarýna verecekleri eðitimde onlara yardýmcý olacaktýr.

Kuþkusuz çocuðun kalbini etkileyecek olan yalnýzca Yüce Rabb’imizdir. Ancak anne, her konuda bilgi birikimine sahip olmanýn yaný sýra kiþiliði ve karakter özellikleriyle de güzel ahlaký yaþayan bir Müslüman olarak, çocuðu için örnek bir model olmalýdýr.

Çocuða öncelikle Allah’ýn varlýðý, ve sonsuz güç sahibi olduðu anlatýlmalýdýr. Çocuk, çevresinde gördüðü her þeyin, içtiði suyun, yediði sebze - meyvenin, gözlerinin, kulaklarýnýn, kalbinin nasýl var olduðu ve bunlarý yaratýlýþý konularýnda düþünmeye yönlendirilmelidir. Evreni saran mucizevi güzellikler üzerinde bilgi sahibi olmasý, çocuðun gerçekleri fark etmesini saðlar. Çevresinde gördüðü yaratýlýþ gerçekleri vesilesiyle bu muhteþem düzenin sahibinin Allah olduðu gerçeðine ulaþabilir. Böylece çocuklara, din ahlakýnýn anlatýlmasý daha da kolaylaþacaktýr.

En Büyük Ýyilik

Din insan ruhunun en önemli gýdasýdýr. Bilimsel birçok araþtýrma sonucu da göstermiþtir ki; insan fýtrat olarak iman etme üzerinedir. Ýman yaþanmýyorsa önce insanlarýn, ardýndan ailelerin, daha sonra da toplumlarýn saðlýðý bozulur; dejenerasyon yaþanýr.

Çocuk inançlý yetiþtirilirse karakteri saðlam olacaktýr. Tek güç sahibinin Allah olduðunun bilincinde olmayan çocuk, yaþamý süresince insanlardan korkacak, insanlara hoþ görünmeye çalýþacak, Allah yerine onlardan yardým umacaktýr. Allah’a yakýn yetiþtirilen çocuk, yaþý küçük de olsa, olgun bir mümin aklýna ve ahlakýna sahip olur. Yaþadýðý her þeyin Allah’tan geldiðinin bilincinde yaþar ve olaylar karþýsýnda güzel tavýr sergiler.

Annenin, çocuðuna yapacaðý en büyük iyilik, Allah’ý dost edinmesini saðlamak yönünde eðitmektir.