Günümüzde politika, bazý insanlar için bir hizmet alaný olmaktan çok, beklenti ve çýkar amaçlý bir meslek halini almýþtýr. Hedef yalnýzca bir makam elde etmek ve bu makamý karþýlýðý her ne olursa olursa olsun korumaktýr. Ve sürekli yükselmek... Dahasý, yükselirken birilerinin omuzlarýna da basarak…

Bu yapýda bir insan, amacýna ulaþmak için her türlü hile ve aldatmacaya yeltenebilir. Asýl görevini unutur, bencil çýkarlarýnýn ardýnda koþturur durur. Halka hizmet ve halkýn hakkýný aramak yerine, hiç çekinmeden halkýn hakkýný yer.

Diktayla yönetilen ülkelerde ise durum oldukça vahimdir. Halk yoksulluk içindedir; aç ve susuzdur. Ancak baþtaki idareciler lüks içinde yaþarlar. Örneðin bir dönemin Zaire diktatörü Mobutu buna çok yerinde bir örnektir.

Halký tek bir ekmek için kavga verirken, özel uçaðýyla her ay Fransa’dan kuaförünü getirten,

Halký açlýk, yoksulluk ve sefalet içindeyken, umursuzca ülkenin tüm yeraltý ve elmas kaynaklarýný kendi üzerine geçiren,

Ýnançsýzlýðýn insanýn vicdanýný ne denli karartabildiðine örnek olan zalim diktatörlerden yalnýzca biri olan Mobutu… Kur‘an bu zalimlerin ruh halini þöyle tarif eder:

O, iþ baþýna geçti mi yeryüzünde bozgunculuk çýkarmaya, ekini ve nesli helak etmeye çaba harcar. Allah ise bozgunculuðu sevmez. (Bakara Suresi, 205)

Tüm bu vicdansýzlýklarýn, ahlak dýþý davranýþlarýn kaynaðýnda dinsizlik vardýr. Dini yaþamayan, içinde Allah sevgisi ve korkusu taþýmayan kiþi merhametsizdir ve adaleti ayakta tutamaz. Ahirette Allah huzurunda yapayalnýz sorgulanacaðýnýn bilincinde deðildir ki bu kadar zulüm ve ahlaksýzlýðý yapabilmektedir.

Ýþte bu nedenledir ki, yeryüzündeki haksýzlýklarýn çözümü, Kur‘an ahlakýdýr. Kur’an ahlakýný gerçek anlamda yaþayan insanlar halklarýna karþý adil, merhametli ve vicdanlý davranýrlar. Kur’an’ýn kazandýrdýðý akýlcýlýk ve gücü, yönetimlerine de yansýtýrlar.

Dini siyasete alet etmek kuþkusuz yanlýþtýr ancak politikacýnýn kesinlikle dinden uzak durmasý gerektiði düþüncesi doðru deðildir. Ýnançlý politikacýnýn inancýný gizlemesi, Allah’tan ve Kur’an‘dan söz etmemesi, Müslümanlýðýný hiçbir þekilde belli etmemeye özen göstermesi diye bir konu olamaz. Kur’an ahlaký bir yaþam þeklidir çünkü.

Din ahlakýný yaþayan politikacý tahrik edici davranmaz, gergin üsluptan kaçýnýr. Adil, hoþgörülü, merhametlidir; barýþ ve huzuru hakim kýlmaya çaba gösterir. Kendisi de halk tarafýndan saygý görür. Bu yapýdaki idarecilerin yönetimindeki devletler, güçlü ve sarsýlmaz temeller üzerinde yükselir.

Yeryüzündeki açlýk, sefalet ve zulümlerin temelinde, tüm bunlarýn "normal" olduðuna inanan bir görüþ vardýr. Bu görüþ, insanlarýn bir kesiminin lüks ve sefahat içinde yaþarken bir diðer kesimin sefalet içinde yaþamasýný, kendilerince aþaðý gördükleri ýrktan insanlarýn yok edilmesini, toplumda sürekli bir çatýþmanýn yaþanmasýný ‚normal‘ görür. Hatta bunun hayatýn kuralý olduðunu savunur. Oysa her zulüm, dinsizliðin kuralýdýr. Allah’ýn beðendiði güzel ahlak hakim olduðunda, ülke yönetimlerinde adil ve vicdanlý politikacýlar “iþ baþýna geçtiðinde“, bütün bu acý görüntüler ortadan kalkacaktýr.

Dünyaya hakim olan din dýþý kültür, insanlarý merhametli, yardýmsever ve özverili olmaya deðil, bencilliðe sürüklemiþtir. Ýnsanlýðýn kurtuluþu ise dine samimi inanan insanlarýn yeryüzünde güçlenmesi ve söz sahibi olmasýyla gerçekleþecektir.