Ýftar telaþý ve ardýndan yapýlacak sýradan mutfak iþleri bitmiþ dünden beri ertelediðim ütü iþine baþlamaya karar vermiþtim.Bu arada biraz günün haberlerini izledim daha sonra da NTV'de Prime Time'de yayýna giren Doðada Çocukla Gezi adlý bir programýn baþladýðýný gördüm.

Abuk subuk evlendirme ve tuhaf yemek, moda vb konulu yarýþmalara göre oldukça anlamlý bulduðum bir programdý. Ýzledikçe daha da zevkli ve eðitici bulmaya baþlamýþtým.

Serdar Kýlýç rehberliðinde doðayý çocuklara tanýtmayý amaçlayan programýn bu geceki tesadüfen izlediðim bölümünde yaþlarý 10-12 olan 2 erkek çocuk rehberleri eþliðinde doðayý tanýmaya ve baþa çýkabilmeye çalýþýyorlardý.

Deniz kabuklularýný gören, tanýyan, yaklaþan , dokunan çocuklar ayrýca doðadan beslenecekleri, böcek, dalga, rüzgar sesleri, çalý hýþýrtýlarý altýnda kurduklarý derme çatma çadýrdaki tulumlarýnda geçirecekleri gece ile edindikleri birikimlerin ardýndan bir günü tamamlayýp diðer günün ýþýklarýný görerek ve belki o an için net tanýmlayamadýklarý izlerle, duygularla ayrýlacaklardý oradan.

Bir elim ve gözüm ütüde ve kýrýþýk giysilerde iken bir gözüm de TV'de idi. Program içindeki birkaç minik diyalog çok hoþtu.
Rehber Serdar Kýlýç'tan yengeci nasýl tutacaðýný öðrenen ve eline alýp tutan çocuklardan biri yine rehberinin uyarýsý ile denize yakýn bir kayanýn üzerine býrakmalýydý onu. Bir süre, sanki býrakma istemiyor ya da uygun yer bulamýyor gibi oyalanan,'' Bunu nereden çýkarmýþtýk?'' diye sorup oraya býrakmak istiyor gibi davranan çocuk nihayet bir kaya üzerine yengeci býrakmýþ, o alýþýldýk yan yan yürümesi ve denize ulaþmasý sýrasýnda elini uzatýp o minik parmaklarýyla sýrtýný okþamýþ ve hemen ardýndan çocuk saflýðý ve muzýrlýðýný bir arada barýndýran bir tavýr ile, bir yandan da býraksalar gerçekleþtirecekmiþ gibi ve rehberinden;

- Elbette hayýr, hiçbir canlýya zarar vermemeliyiz...
cevabýný alacaðýný da tahmin ederek elini uzatarak þöyle dedi:

- Üzerine bi tane patlatayým mý þimdi?

Sonra hep birlikte uzaklaþmasýný izlediler bir süre. Sýra gece olup da derme çatma çadýrlarýnda gece serinliðinden tulumlarýnýn sýcaklýðýna sokulup uyumaya çalýþýrken biri de þunu deyiverdi:

-Yastýk mastýk gibi bir þey yok mu burda?
Aldýðý cevap þuydu:

- Giysilerini kývýrýp taþýn üstüne koy yastýk gibi...

Hoþtu her þey. Onlarla birlikte orada olup, yosun kokulu kýyýlarda denizden çýkan istiridye ve midyeleri tutup kabuklarýný açýp protein deðeri yüksek etleriyle beslenmek ve sabaha üstüme güneþ doðarak martý çýðlýklarý ile uyanmak isterdim.

Tabiatý tanýmak ve çocuklarýmýza doðru ve uygun bir þekilde tanýtabilmek gerek. Doðanýn bir parçasý olduðumuzun ve dengeyi bozmadan yaþamamýz gerektiðinin farkýnda olarak yaþayabilmek umuduyla.

Müþerref ÖZDAÞ