"Yazarın özgürlüğü, yazdıklarının okurun aklını karıştırma özgürlüğüdür. Yoksa niye yazsın ki?" – Terry Pratchett"

yazı resim

Şimdi geçiyorsun Zülfikar..geç bakalım yardığın,yandırdığın yerlerin izlerine mektup pulları bırakarak geç..
Şimdi geçiyorsun Zülfikar..geç bakalım..kim tutuyor seni anlatmadan geç..
Boylarından dar,renklerinden mat,kendine münhasır,başkasına velhasıl..hayatımın boyunu ölç de geç..

Bir cam kenarında,seçemediğim nesnelerin şekilsiz hallerinden bir hal bu..
Bende ki..
Sana sende kinden çalıp yerine koyduğum..
Benim manzaramın,sendeki manzarasızlığının sıkışık hali..
Bana mı bakmaya çalışıyorsun..
Ya da elinle aralayıp beni,benden ötesine mi..

Eskiyen bedenlerin içlerinde..
Eskiyen ruhları bir türlü koyamadığımız beden müsveddeleri..
Ondan mıdır sürmeler gözlerde..
Işıksız gözbebekleri,kara sürmelere karışsın..
Ne yapsan içindeki,içinde..

Sende farklı olmaya çalışıyorsun
O da
Bende
Her öteki gibi..
Oysa bütün ötekiler ben gibi
Sen gibi..
O gibi..

Herkes,herkes gibi..

Hızlanarak yavaştan çalıyorsun..
Yavaşlasan hızsız kalıyorsun..

Bazen
Hatta sık sık bazen
Orta yerde kala kalıyorsun..
Kalıyorum..
Kalıyor
Ben gibi
Herkes gibi..

Döne döne döne..
Hep aynı yerde..

Ama sema etmiyorsun…

KİTAP İZLERİ

Kayıp Tanrılar Ülkesi

Ahmet Ümit

Zeus Berlin Sokaklarında: Ahmet Ümit'ten Mitoloji, Cinayet ve Hafıza Üzerine Bir Roman Ya eski tanrılar ölmemiş, sadece unutulmuşsa? Ve içlerinden biri, bu umursamazlığa öfkelenip modern
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön