Çocuksu yaralarımı özledim.
Artık yaralarım hiç kabuk bağlamıyor...
Ben artık düşüp dizi kanayan
Ve gözyaşlarıyla eve koşan o çocuk değilim.
Ne olur uyandırın beni çocukluğumdaki sabahlarıma
Ve sarın bedenimi ilk pijamalarımla.
Mum ışığında yazı yazdıran duygular
İşte onlar, bana büyüdüğümü ispatladılar.
 
				 
			 
	 
							 
						 
				 
									 
							 
							 
							 
							
 
							