"Yazmanın en zor yanı, kelimeleri doğru sıraya dizmek değil, onları doğru zamanda susturmaktır." – Terry Pratchett"

Yokluğun İçimde Çocuk

Hüzünler!..şiirimizin temel öğesi..bazen akşamla gelir,bazen sevda ile...bakışlarımızda bulur anlamını çoğunlukla...içimizde ki çocuğun gülüşüdür,ağlayışıdır,zamana korkuyla bakışıdır,açlığıdır...........üşümüşlüğüdür.....

yazı resim

varlığında,
'koş' diyorum içimdeki çocuğa
durma!..
topla çiçekleri, çayırlarım yok ama
yeter dağımda yaban güller...
sende kalsın istersen,
tak saçlarına...

tokluğunda,
'gül' diyorum içimdeki çocuğa
kendini tutma!..
söyle türkülerini, sesim yok ama
al oyalı yazmamı!..
sende kalsın istersen,
dola boynuna...

açlığında,
'ye' diyorum içimdeki çocuğa
acıkma!...
aç avuçlarını, ekmeğim yok ama
doldur içine sevdamı!..
sende kalsın istersen,
ekmek yap katığına...

yokluğunda,
'sus' diyorum içimdeki çocuğa
ağlama!...
sil gözlerini, mendilim yok ama
tut elimin tersini!..
sende kalsın istersen,
sakla koynuna...

KİTAP İZLERİ

Cumhuriyet'in İlk Sabahı

Şermin Yaşar

Cumhuriyet'in Şafağında Bir Çocuğun Adımları Tarihin büyük anlatılarını, savaşların ve kuruluşların destansı öykülerini kişisel ve dokunaklı kılmak edebiyatın en zorlu görevlerinden biridir. Şermin Yaşar, "Cumhuriyet'in
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön