"Yaratıcılık, beynimi çamaşır makinesine atıp, programı 'düşünmeye son' olarak ayarlamak gibi bir şey." - Kurt Vonnegut"

Yazamıyorum

Kaç kere dedim ki, bu son deneme, / Şairlik neyime, şiirler neme? / Mürekkebi yiten eski kaleme, / Çok ayıp oluyor, kızamıyorum, / Hüzünler doluyor, yazamıyorum... /

yazı resim

Şiirlerim yitmiş, batık bir sahil,
Ustalar ağlıyor, gezemiyorum.
Ben mi cahil kaldım, kalem mi cahil?
Olmazsa olmuyor, yazamıyorum.
.
Aklımın içinde binlerce tilki,
Aldırmaz olunca, gitmişti ilki,
Dedim iki satır yazarım belki,
Sözcüğü solluyor, yazamıyorum.
.
Bozulmuş bir kere dilin düzeni,
Zorlama imgeler, edep kazanı.
Gerçeğin rengini pembe yazanı,
Alkışlar kolluyor, yazamıyorum.
.
Yaşlarım sessizce, bekler akşamı,
Gecenin şavkıyla kırılır camı,
Birikmiş olsa da zamanın gamı,
Yarına yolluyor, yazamıyorum.
.
Kaç kere dedim ki, bu son deneme,
Şairlik neyime, şiirler neme?
Mürekkebi yiten eski kaleme,
Çok ayıp oluyor, kızamıyorum,
Hüzünler doluyor, yazamıyorum...
.
21/09/2005
Nesrin Göçmen

KİTAP İZLERİ

Engereğin Gözü

Zülfü Livaneli

İktidarın Göz Kamaştıran Işığı ve Bir Hadımın Gözünden Saray Zülfü Livaneli’nin, okurunu XVII. yüzyıl Topkapı Sarayı'nın loş ve entrika dolu koridorlarına davet eden romanı "Engereğin
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön