"Yazmak, aslında ölmek için bir bahanedir; okumak ise bu bahaneyi ertelemenin en zarif yoludur." - Umberto Eco"

yazı resim

Öyle sevdim ki seni,
Gönlümde gümüş bir dere akıyor sanki.
Köpük köpük, çağıl çağıl sularından sen bakıyorsun.
Yakıyorsun içimi kor gibi, akkor gibi.
Koşuyor kalbim peşinden,
Gece gündüz serseri.
Böyle mahzun ve garip, bırakıp gitme beni.
Vazgeçemem inan ki.

Gittikçe güzelleşen bir nazlı ceylan gibi.
Suya inen akşamda eriyen zaman gibi.
Dol şu garip gönlüme ömre bedel an gibi.
Sar beni üşüyorum,
İpek bir yorgan gibi.
Tut da bırakma artık titreyen ellerimi.
Beni bırakıp gitme, ne olursun sevgili!
Koru ve kolla beni,
Ve yetim yüreğimi.
Beni yetim bırakma şu anda ve ezeli.
Ankara,23.11.2008

KİTAP İZLERİ

Kör Pencerede Uyuyan

B. Nihan Eren

Gündelik Hayatın Kör Penceresinden Sızan Endişe B. Nihan Eren, yedi yıllık bir aranın ardından yayımladığı "Kör Pencerede Uyuyan" ile çağdaş Türk öykücülüğündeki yerini sağlamlaştırıyor. Yapı
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön