"“Yazmak, kelimelerle ev temizlemek gibidir; ne kadar süpürsen, toz her zaman bir köşede seni bekler.” – Franz Kafka"

yazı resim

Yağmur gibi açıyor yalnızlığım
Bu kenti kederle soluyorum
Döküyorum içimdeki seni
Eskisinden öte doluyorum

Yine sen oluyorsun biriktirdiğim
Salkım saçak yollarda
Soluduğum en güzel bakışsın
Korkarak baktığım duvarda

Yorumlar

Başa Dön