simit salan.
kasketli bir uçurtma
kıyı ve daha gri.
pastel bir an...
denizde giden geminin yükünü andıran
bir nefes
bir nefes daha soyan
eski bir ağrısın...
ben yaşadıkça anılarda salınan...
işte şu deniz sürekli hareket etse de hiç bir yere gitmiyor
ve sen sürekli gitsen de anılar hiç bir yere kımıldamıyor
ve ben bir gece bir baktım ki
severek ya da acıyarak bitmeyen sen; histe aşkın kendisisin.
ve ne mutlu ki bende helal ve öznesizsin.
