"Yazarın özgürlüğü, yazdıklarının okurun aklını karıştırma özgürlüğüdür. Yoksa niye yazsın ki?" – Terry Pratchett"

Şimdi Yoksun

İçimi yakan, / Bünyeme pusu kuran alkole inat / Seni sürdüm kendi beynimde /

yazı resim

Seni anmakla başlamıştı
O gizemli akşamın sarhoşluğu
İçimi buram buram yakan içkinin
Alkol derecesiydin sanki

İçimi yakan,
Bünyeme pusu kuran alkole inat
Seni sürdüm kendi beynimde
Yalpalamadım ama hiç
Ayığım diye
Bir koşu vardım
Seni anlatacağım sayfaya
Ama gel gör ki
Sığdıramadım seni sayfalara
Seni taşıyamayacak kadar inceydi
Önümdeki kağıt parçaları

Şimdi yoksun
Kalemim bile senden yoksun
Mısralarım yersiz
Cümlelerim devrik
Sensiz bir dörtlük
Şiir tadından uzak,
Bir ağıt belki de

Seni bekliyorum hala
Elimde kağıt,kalem
İçinde şiir geçecek seni yazmak için
Beni koklayan
Şiir düzenindeki
Seni sevmek için

KİTAP İZLERİ

Ezbere Yaşayanlar: Vazgeçemediğimiz Alışkanlıklarımızın Kökenleri

Emrah Safa Gürkan

"Ezbere Yaşayanlar": Modern Bireyin Konforlu Yanılgılarına Zihinsel Bir Baskın Emrah Safa Gürkan'ın kaleminden, "biricik" olduğumuz yanılgısına neşter vuran, disiplinler arası bir entelektüel serüven. Herkesin kendini
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön