"Yazarın özgürlüğü, yazdıklarının okurun aklını karıştırma özgürlüğüdür. Yoksa niye yazsın ki?" – Terry Pratchett"

yazı resim

Hani dağlar vardır gökyüzü ile bitişik bulutlarla sarmaş dolaş
Sislidir ulaşılmaz gibidir zirvesi yoldaş
Yokluğunda o dağda koşmak istersin yüreğin de kocaman taş
Önünde dibi görünmez yar nerden bilsin bu delibaş
Duramaz da ayağın kayarsa işin yaş

Eğer ölmezde sağ kalırsan, O yar’ın dolu dolu kahırdır dibi
Dünyanın bütün kahırlarını sevdim seni sevdiğim gibi

Beşikte başlayıp kabirde biten o çizgi üzerinde
İnsanı yaşadığına pişman edip hayata küstüren
Sürüm sürüm süründürüp tatlı canından bezdiren
Zaman zaman çürük sabır gemilerini batıran
Bin bir çeşit dert varya güneşi bile kapatan

Dertlerin cümlesine selâm söyler bu gariban
O dertleri bile sevdim seni sevdiğim gibi inan

Hani sevdiğini kaybederde insan
Yaşayan ölü gibi olur ya bi an
Ben seni tanıdım tanıyalı ölüyüm inan
Böyle bir ölümü bile sevdim
Seni sevdiğim ve sensiz kaldığım saatler kadar
Hiç şikâyetim yok, seve seve çekerim inan ki yar
Azraille olan randevuma sanki daha çok mu zaman var?

21.06.2007 F.SULTAN ÇELİK (deneme)
]

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön