Sensiz hissetmiyorum havayı,soğuğu ne de tenimi yalayan yağmur damlalarını.Boş bakıyor gözlerim,kalbim teklemiyor.İçinde sen olan İstanbul’u özledim ben. İstanbul güldürmüyor,yağmur ıslatmıyor şimdi.Nolur gel sevgili,içinde sen olan İstanbul’u özledim ben. Ve kollarım kapalı kaldı,omuzlarımda acı bir hafiflik..Açmak istiyorum,üşüyorum..arasında sen olmayacaksın,ne kokun gelecek iliklerime,ne iliklerindeki sıcaklık tenime.Yok ben vazgeçtim kollarımı açmaktan..Sen gelene kadar boynum bükük,kollarım kapalı ve ben seni değil içinde sen olan İstanbul’u özledim.
KİTAP İZLERİ
Kendi Işığına Yürü
M. Kemal Sayar
Karanlığın Ortasında Bir Işık: Kemal Sayar'dan Toplumsal Travmaya Edebî Bir İlk Yardım Türkiye'nin kolektif bilincinin pandemi, ekonomik krizler ve depremlerin derin yaralarıyla gölgelendiği bir çağda,
İncelemeyi Oku
