"Yarının ne getireceği belli olmaz, ama dün de bugün gibi bitmişti ve kimse şaşırmadı." - Douglas Adams"

Şefkat Dilencisi

...

yazı resim

Siyah düşüncelerle her an daraldım, bunaldım.
Kumsalda bin tane odlumda. Ufaldım da dağıldım.
Rüzgâr uçurmalıyken sevgilime çölde kaldım.
Umut ateşi bu! Her tanede O’na ufaldım.

İbrahim’i ateşteyim serin sulara atın.
Yakup’a verilen gömleği bana da verin.
İstediğim şefkat dolu bir el. N’olur el atın.
Şefkat, şefkat istiyorum! Bu aşığa bir verin.

Karanlında af istiyorum af! Ey sevgili!
Senin elinde neşter; kangrenim, kes yaramı.
Tut elimi tut! Yabana bırakma, ey sevgili.
Şefkat dilencisiyim, eşiğinde al yaramı.

Yüreğim çatlıyor yüreğim, akrepler hep bana…
Bedenim titriyor. Gül bahçesinde gülsüz kaldım.
El bakamaz bu yarama, sen el ver yalnız bana.
Cız cız eriyor yağlar bende; sensiz, sessiz kaldım.

Uğur Bozkurt

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön