"Yazarın özgürlüğü, yazdıklarının okurun aklını karıştırma özgürlüğüdür. Yoksa niye yazsın ki?" – Terry Pratchett"

yazı resim

Ufuk kırmızının tonlarıydı,
Mor bulutlarla gülüyordu bana,
Sen yoktun....
Bir ben vardım
Tahta kirli masada,
Bir de içimdeki matruş çocuğun hüznü....
Bir ses versen,
Getirse dalgalar..
Ama yalnız sesini değil...
Bir de görebilsem sevgi ışıyan yüzünü....

KİTAP İZLERİ

Kayıp Tanrılar Ülkesi

Ahmet Ümit

Zeus Berlin Sokaklarında: Ahmet Ümit'ten Mitoloji, Cinayet ve Hafıza Üzerine Bir Roman Ya eski tanrılar ölmemiş, sadece unutulmuşsa? Ve içlerinden biri, bu umursamazlığa öfkelenip modern
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön