Ölümle gerdeğe girmek gibi bir şeydi bu…
Kendinle baş başamıydın?
Ölüm, tıklattı kapını
Korkmadın,
Usulca araladı kapını, seyretmeye doyamadı
Ölüm, şehvetliyi
Ölüm, acımasızdı
Sen masumdun – ölümün dokunuşunu hissedene kadar-
Sevdin onu
Her dokunuşu hançerdi, hayatını kanatıyordu zevkle,
O, ruhunu istiyordu
Teslim olmayı istemedin önce
Ama ölüm öyle sıcaktı ki…
Karşı koyamadın
Bırakıverdin kendini onun ateşine
Benliğini yitirdin
Gözleri karanlık,dudakları ateş,
Varlığı ihtiras
Varlığı yakıcı ve tutku yüklüydü
Ruhundan tuttu
Sonsuz karanlığa kaçtınız…
