"Edebiyatın acımasız kuralıdır: Okur, yazarın ölüsüyle dans etmekten daha çok zevk alır." – Edgar Allan Poe"

Nihayet Gidiyorsun!

yazı resim

Onca yaşanmışlığın ağırlığı
Omuzlarına çok anlam kattı
Galileler hengâmesinde aktı
Yol daralmıştı nefes kalmadı
O geçmişin önüne serilecekti

Yeni umutlara erişen gidendin
Hali merakla nefeslendirendin
Mübarizi muhayyile payemdin
Gönlümün en nadide kalesiydin
Şimdi gittin yükleri abitleştirdin

Şimdi baksan ne çıkar dallara
Yapraksız soluklanan ağıtlara
Sinemde inkişaf eden yalnızlığa
Gönlümü solduran kahırlarımla
Ne kadar beyhude aransam da

Bir dönüşü olmayan yolculuğa
Nasıl bir gidiş ne olursun söyle
Sende kalan güzellikler nerede
Bıraktığı hatıralar nedametiyle
Nefes bittiğinde ruh çekildiğinde

Sıktım avuçlarımı bir nihayetle
Benliğime nakşeden izinlerinle
Sensiz ne acı kimliğim eşiğinde
Halin sessiz esintilerin meşkiyle
Ellerimden kabrine düşen gülle

KİTAP İZLERİ

Engereğin Gözü

Zülfü Livaneli

İktidarın Göz Kamaştıran Işığı ve Bir Hadımın Gözünden Saray Zülfü Livaneli’nin, okurunu XVII. yüzyıl Topkapı Sarayı'nın loş ve entrika dolu koridorlarına davet eden romanı "Engereğin
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön