"Edebiyatın acımasız kuralıdır: Okur, yazarın ölüsüyle dans etmekten daha çok zevk alır." – Edgar Allan Poe"

Nasıl da

Birisi ölür. Öldüğüne inanmayız o birisinin.Sonra kendini unutturur da şiirleri okuyamaz.O ölmüştür.

yazı resim

Nasıl seslerdi onlar,ölüm senden ürkerken hani?
Ve mum nasıl da yarılanmıştı,
Ve fitilin dumanı
Bir ruhlar şenliğinin tütsüsü değil miydi?
Kapı açılırken ve gelirken bir ürkek gebeleri yanında
Kapı nasıl da gıcırdamıştı
geceyi uyandırırcasına.
Kitaplar nasıl kokuyordu sen ölürken
_Ki ölüm ürkmüştü, dudakların mosmordu.
Nasıl tozludu rafları hatıraların sen silerken.
Ve fotoğraflar nasıl albümlerine aşıktı!
Oracıktan kovarken sen ruhunu.
Kilitler nasıl da anahtarlarını yutmuştu hani!
Ve gökyüzü nasıl inliyordu gözlerini içine çekerken.Haber verseydin yazılarım ısıtırdı seni.
Yani tabutuna çakardık her bir ifadeyi.

KİTAP İZLERİ

Var mısın? Güçlü Bir Yaşam İçin Öneriler

Doğan Cüceloğlu

Doğan Cüceloğlu’nun Veda Sohbeti: "Var mısın?" Üzerine Bir Değerlendirme Her yazarın bir veda eseri vardır; bazen bilinçli bir son nokta, bazen ise kaderin beklenmedik bir
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön