Yağmur yağıyor,
Sokaklara, uzaklara,
Dağlara…
ve tomurcuklu çiçekli dallara,
Yalnızlıma,
Yağmur yağıyor…
Çimen toprak kokusu sarhoşu oldum,
Melankolik ruhumdan,
bir ezği dudaklarımda.
Senden kalan izler üzerinde gezinen,
Islak kelimeler yemyeşil kırlarda,
Alev almış gelincikler,
Yağmur yağıyor…
Bıraktığın alazlarıma.
Her yıl,
Her mayıs,
Her yağmur,
Ben delikanlı,
Sen genç bir kız.
Biz…
Biz hiç biz olamadık…
Bu yağmuru,
Gelişini,
Gözlerindeki yaşları,
Aptal ıslatan beni,
Sokağımdan geçen seni,
Mayısı seviyorum hala…
Gökten süzülüyor damlalar,
Dallardan süzülüyor,
Yapraklardan , çiçeklerden
Gözlerden,
Yağ yağmur durma yağ,
En güzel bu mevsimde yağıyorsun,
En güzel mayısta ağlıyorsun
KİTAP İZLERİ
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu
Peyami Safa
Acının ve Istırabın Edebiyatı Peyami Safa'nın "Dokuzuncu Har-iciye Koğuşu", hastalığın pençesindeki insan ruhunun zamana meydan okuyan bir keşfi olmaya devam ediyor. Edebiyatın en temel işlevlerinden
İncelemeyi Oku
