Kendime aldanan hayat

Kente geldi yağmurlar,
Bulutlar kümelendi başımda,
Belli ki acılardan sürüklendi yalnızlık,
Her sabah aynı yollarda,
Yudumladı kadehleri boşaltan pişmanlık,
Ve çocukların yüzünde karardı aydınlık,
Belki yaşamak ucundan kıyısından,
Güneşi öpebilmek avuçlarının arasından,
Yok yüreğimde değildi sevdiğim,
Değildi hayallerimde bu uzaklık,
Billboardlara küskün bakardı her ayrılık,
Ve sevişmelerini alırdı aşk her yerde,
Her caddeye bakan penceresiz evlerde,
Yaşadığını sanmaktı yaşamaya alışkanlık,
Bu aşk benim değildi oysa sevdiğim,
Değildi aşk geçmeyen şiirlere atılan her başlık,
Yaşadım,ama anlayamadım,
Buydu yaşadığıma inanmadığım,
Yalnızlığımı bıçaklayan her aldanmışlık....