KALAKALDIM
Göçmen kuşlarına mı özendin yoksa
Başka türlü gidişini kendime anlatamıyorum
Hayat deniz
Ben Martı
Sen kanatlarım,
Yoksun, kırıldı kanatlarım
Uçamıyorum…
Dağlar yüksek, Dağlar karlı, Sen dağların arkasında
Sonbaharı hissettim yokluğunla, onca yıldır bir bu Kasımda
Gittin ya kalakaldım efkarların ortasında
Bakıyorum, göremiyorum, orda mısın Seçemiyorum…
Bir veda akşamının alacasıydı gözlerindeki,
Hani neredeyse simsiyah, gece karası
Uzaklar kokuyordu ellerinde
Avuçlarında ayrılığı tuttum
Ve yazık ki hicranı… Lanet olası…
Bir ayrılık şarkısı çalıyordu fonda
Kuşların ötüşünde bir hüzünlü şiir
Bahar çok uzak artık yok Mart’ta, yok Nisan’da
Her mevsim kış olacak sensiz bu Şehir…
04 ŞUBAT 2006
KİTAP İZLERİ
Kendi Işığına Yürü
M. Kemal Sayar
Karanlığın Ortasında Bir Işık: Kemal Sayar'dan Toplumsal Travmaya Edebî Bir İlk Yardım Türkiye'nin kolektif bilincinin pandemi, ekonomik krizler ve depremlerin derin yaralarıyla gölgelendiği bir çağda,
İncelemeyi Oku
