Çok uzun yıllar oldu,
Toprağından,suyundan,
Havandan,kuşlarından,
Camilerinden,ayrılalı..
Lakin ayrılık..
Görünüşte kaldı.
Aşkın içimden,hiç çıkmadı!
Güzeller-Güzelim,
Sevgilim,İstanbul.
Karaca-Ahmette,
Zincirli-Kuyuda,
Canımın-Canları,yatarlar.
Silivride Askerim-Şehitim.
Yine,yine,yine...
Biz seninle,iki karasevdalı.
Yaşarız,eski hayallerle..
Lakin yine güzel yine heybetli,
Gün gelir,ölümüne kavuşuruz,
Belki !
Ah,İstanbul!Uzun yıllar sonrasından
Tut ellerimi tut!
Yaşadığımı hissettiğim yer idin..
Sonbaharımda,ölmeyi istediğim
Topraksın.İstanbul,İstanbul..
KİTAP İZLERİ
Öyle miymiş?
Şule Gürbüz
Şule Gürbüz’ün Zaman ve Anlam Arasındaki Yankısı Bir kitabı roman yapan nedir? Belirli bir olay örgüsü, gelişen karakterler, diyaloglar mı? Şule Gürbüz’ün “Öyle miymiş?” adlı
İncelemeyi Oku
