Çok uzun yıllar oldu,
Toprağından,suyundan,
Havandan,kuşlarından,
Camilerinden,ayrılalı..
Lakin ayrılık..
Görünüşte kaldı.
Aşkın içimden,hiç çıkmadı!
Güzeller-Güzelim,
Sevgilim,İstanbul.
Karaca-Ahmette,
Zincirli-Kuyuda,
Canımın-Canları,yatarlar.
Silivride Askerim-Şehitim.
Yine,yine,yine...
Biz seninle,iki karasevdalı.
Yaşarız,eski hayallerle..
Lakin yine güzel yine heybetli,
Gün gelir,ölümüne kavuşuruz,
Belki !
Ah,İstanbul!Uzun yıllar sonrasından
Tut ellerimi tut!
Yaşadığımı hissettiğim yer idin..
Sonbaharımda,ölmeyi istediğim
Topraksın.İstanbul,İstanbul..
KİTAP İZLERİ
Yırtıcı Kuşlar Zamanı
Ahmet Ümit
Ahmet Ümit'in Yeni Romanında Hafıza Bir Suç Mahalli Ahmet Ümit, sevilen karakteri Başkomser Nevzat'ı bu kez en karanlık dehlizlere, kendi zihninin tekinsiz koridorlarına sürüklüyor. Polisiye
İncelemeyi Oku
