"Yarının ne getireceği belli olmaz, ama dün de bugün gibi bitmişti ve kimse şaşırmadı." - Douglas Adams"

İnsanı Ne Öldürür.?

Kendimle yüzleşme

yazı resim

İnsanı bir çok şey öldürebilir.Açlık,susuzluk,hastalık..vs.Beni ise düşünce öldürüyor.Tam bir düşünce suçlusuyum.Suçum siyasi değil.Tamamen ruhsal.Sanki bir şeytan üçgeni içindeyim,işin kötü tarafı bu üçgeni oluşturan açılar,beni bu hale getiriyor.Kalbim;bedenime sığmıyor.Ruhum;içinde hapsolmuş gibi huzursuz.Aklım;kendini beğenmiyor.Bedenim;hepsine eziyet gibi geliyor.Ruh ve beden ilişkisi;diye bir şey varsa,benimki ruh ve beden aykırılığı.Bu kadar zıt denklemleri olan biri nasıl yaşar?.?Yada nasıl yaşayamaz.?İşte ben buyum.İçimde sonsuz bir karanlık_boşluk var.Hiçbir şeyle doldurulamayan.Bu üçgen'i kare'ye,dikdörtgen'e çevirebilirim.Ama asla!hepsini bir dairenin içine alamayacağım.Sonuç;daha korkutucu olabilir.Bir çok insanın başına gelen onca kötü şeyin sebebi içimizle _dışımızın zıt oluşundandır belki.Kimbilir onlarda benim gibidir de farkında değillerdir.(yalnızlığıma sebep;belki de budur)

KİTAP İZLERİ

Dokuzuncu Hariciye Koğuşu

Peyami Safa

Acının ve Istırabın Edebiyatı Peyami Safa'nın "Dokuzuncu Har-iciye Koğuşu", hastalığın pençesindeki insan ruhunun zamana meydan okuyan bir keşfi olmaya devam ediyor. Edebiyatın en temel işlevlerinden
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön