"Yazmanın en zor yanı, kelimeleri doğru sıraya dizmek değil, onları doğru zamanda susturmaktır." – Terry Pratchett"

Hayata Dair,

zamanın külleriyle örtüldü hepsi, / kocaman bir ömür kaldı altında....

yazı resim

Sana ne anlatayım bilmiyorum ki
İlk yalanımı mı/ ilk sevdamı mı
İlkokulda ki mavi kapaklı canlı alfabemi mi ?
Yoksa; hala yüreğim de saydığım
Fasulye, mısır tanelerini mi ?
Bilmiyorum ki/ ne anlatayım..
Toprak kokan çiçekleri mi/ yanıp sönen yıldızları mı
Ne kaldı ki hayatta ebedi olarak
Baksana; babam da öldü..
Yok yok birşeyler kalmıştır mutlaka/ değerli
Tortularından tanıyorum onları..
Çimenlerin üstüne oturmak
Uzanmak kumsala, sereserpe
Gökkubbe de yaşamak hoşsadayı
Rüyaları taşımak hayata
Konuşmak; sessiz sedasız
Lisedeki aşklarımızdan bahsetmek
_ Hani ; birkız vardı ela gözlü, sacları örgülü
_Nigar" mıydı adı ne ?
birde esmer, karakız derdim ben ona
Zamının küllerinde kayboldu hepsi
Koşaradımlarla geçti yanımızdan hayat
farkında bile olamadık...
Gözlerim günbatımına sürgün
Dalgaların gel/ gitleriyle irkiliyorum
Boşver diyorum kendime/ boşver
Gelin ey dostlar/ masmavi göğün altına gelin
Tertemiz duygularımızdan bahsedelim
Dolu dolu yaşamak adına..
Hayata dair, ne kaldıysa.

KİTAP İZLERİ

Kapak Kızı

Ayfer Tunç

Ayfer Tunç’un "Kapak Kızı" Romanı: Çıplaklığın Katmanları ve Toplumsal Yüzleşme Ayfer Tunç’un ilk olarak 1992’de yayımlanan ve daha sonra "zemin aynı zemin, inşa aynı inşa"
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön