"Yazmak, aslında, 'Bunu ben de yazabilirdim!' diyenlerin yazamadığı şeydir." - Franz Kafka"

Havva Kadın

Havva Kadın bir hayal ürünü değil, / gerçeğin kendisidir...

yazı resim

Havva Kadın

Ayagında lastikler camurlu,
Basindaki al yesil yazmasi,
Kalın siyah orgulu saclari,
Yuzundeki kirisikliklari,
Ile tanidim Havva Kadin'i....

Bir hastanenin kosesinde,
Baktım kara kara gozlerine,
Nasırlasmıs narin ellerine,
Belli yorgundu, tutmuyordu
Acı ayrılık anlatıyordu....

Sordum: 'Derdin ne, neyin var Bacı'm?
Yasama neden boyle kirginsin? '
Bakti, yanitlamadi soruyu,
Yanaklarindan dudaklarina,
Bosaliyordu o gozyaslari...

Sordu dalarak: ' Mustafa nerde?
İrkildim birden o sesle,
Sicakta, sogukta, kar altında
Sırtındaki Mustafa'sıyla,
Calismisti belli yillarca....

Belliydi gogus germis her seye,
Belki de basegmisti toreye....
Bu guzel, ilik Mayis Sabahi,
Birakip da gitti Mustafa'si,
Anlamayacaktım nedeni ne...

Ne bir dost eli uzatan beni,
Ne de care verecek hekimi,
Havva istemedi, isitmedi..
Yatmadi hic, yemedi, icmedi
Kapı ardında oyle comeldi....

Aktı yaslar suzuldu sel gibi,
Gunlerce artti, hic eksilmedi,
Belli ki umudu yitirmisti....
Gozlerini yorgun yumdugunda,
Mustafa'si nerde, kimlerleydi....

KİTAP İZLERİ

İnsan Olmak

Engin Geçtan

Türkiye'nin Ruhuna Tutulan Ayna: Engin Geçtan’ın Eskimeyen Klasiği Üzerine Her ülkenin edebiyatında, nesiller boyu elden ele dolaşan, altı çizilen cümleleriyle adeta kolektif bir yol arkadaşına
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön