"Yazarın özgürlüğü, yazdıklarının okurun aklını karıştırma özgürlüğüdür. Yoksa niye yazsın ki?" – Terry Pratchett"

Güneşin Gölgesi Düştü Gündüze.

yazı resim

Güneşin gölgesi düştü gündüze.

Emanet bıraktığın.
Düşleri sorsana.
Kızgın bakışlarında.
Tedirgin dokunuşlarını.
Sevgi sözcüklerinde.
Kaçamak öpücüklerini.

Hadi sor.!
Elele verip,
Çaresizliğe nasıl karşı koyduğumuzu.

Bir olan yürekle.
Yaşama direnimişi.

Yaya kaldığımız.
Ayazda sarılıp ısındığımız günleri.
Ne gam,ne tasa.
Yanımda olmandan huzur duyduğum.,
Ağlarken mutlu olduğum..,
Sakin zamanları.
Hadi!
Hadi sor?
Yalnızlığıma katık edip.
Kuru dallar gibi zavallı.
Rüzgarda nasıl kırıldığımı.

Biliyormusun?
Burada ağaçlar hep yeşil.
Yapraklar savrulmuyor.
Rüzgarda.

Çürümüş otların yumuşaklığı.
Toprağın,yağmurun dumanında.
Karışıyor kokusu.

Ağaçlar baharı bilmiyor.
Yapraklarda kaybolmanın tadını.
Yeni yeşeren fidanların.
Heyecanını hiç tatmadılar.

Ne garip?
Sanki güneşin gölgesi düşmüş,
Gündüze.

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön